Czapkins to historia o miłości i samotności; uzależnieniu i wyzwoleniu; poszukiwaniu prawdy i walce z własnym ego. A także o niezwykłym marzeniu, które zmieniło życie Mackiewicza i ludzi wokół niego. Ale przede wszystkim to opowieść o wolności, jej pragnieniu i wcielaniu w życie. Wolności do końca. Przez całe życie Tomek Mackiewicz, „Czapkins”, niemożliwe zmieniał w realne. Osiem lat temu wyznaczył sobie cel – jako pierwszy człowiek wejdzie zimą na wierzchołek Nanga Parbat (8125 m n.p.m.). Do wyścigu przystąpiły największe gwiazdy himalaizmu, ale „Czapkins” nie chciał się ścigać. I nie chciał być gwiazdą. Chciał zdobyć nieobliczalną Nagą Górę na własnych zasadach. Kiedy zaczynał, zamiast lin miał przecenione sznurki ze sklepu rolniczego i życiorys jak nerwowy kardiogram naznaczony zwycięstwami i porażkami. Wśród himalaistów do końca pozostał outsiderem. Nie skończył kursów wspinaczkowych, nie miał pieniędzy ani sponsorów, w drodze na szczyt nie wspierało go grono pomocników. Mieszkańcy himalajskich wiosek, do których dotarł autor książki, wspominają go z czułością. – Był jednym z nas – mówią. Z czułością mówią o nim ci, którzy pamiętają jego walkę z nałogiem, i ci, którzy widzieli, jak pracuje z trędowatymi w Indiach. Również jego najbliżsi oraz wspinaczkowi partnerzy, a zarazem przyjaciele – Marek Klonowski i Elisabeth Revol, z którą wyruszył w swoją ostatnią wędrówkę...(https://aros.pl/ksiazka/czapkins-prawdziwa-historia-tomka-mackiewicza)

Książka opisuje zmagania związane ze zdobywaniem dwóch ośmiotysięcznych szczytów – Cho Oyu i Nanga Parbat. Obie himalajskie wyprawy, w których brał udział autor, odbyły się w 1985 roku – kiedy polski himalaizm przeżywał swój rozkwit i także regionalne kluby wysokogórskie starały się zaznaczyć swoją obecność w górach wysokich. Organizatorami wypraw były: Klub Wysokogórski „Trójmiasto” i Klub Wysokogórski Kraków. Wśród uczestników znaleźli się najwybitniejsi polscy himalaiści: Jerzy Kukuczka, Andrzej Heinrich, Tadeusz Piotrowski. Bogato ilustrowana relacja, opisująca dramatyczne wydarzenia, jakie zdarzyły się na stokach obu gór, warta jest polecenia tym wszystkim, których interesuje wysokogórska wspinaczka. Jest fragmentem historii – przywołaniem czasu i miejsc oraz ludzi, z których wielu, niestety, już nie ma...(https://aros.pl/ksiazka/jedno-lato-w-himalajach)

Naga Góra, czyli Nanga Parbat od lat przyciągała ludzi gór, stając się dla wielu z nich miejscem triumfu, ale i śmierci. Wejście na Nagą Górę do dziś jest sprawdzianem nie tylko umiejętności wspinaczkowych, ale także odporności psychicznej i sił duchowych. W 1970 roku Reinhold Messner i jego młodszy brat Gunther byliu czestnikami wyprawy na Nanga Parbat - jeden z najtrudniejszych ośmiotysięczników. Wspinali się flanką Rupal, uznawaną wówczas za niemożliwą do przejścia. Obaj dotarli na szczyt, jednak zwycięstwo zamieniło się w klęskę - podczas zejścia Gunther zginął przysypany lodową lawiną. Reinhold, oskarżany przez kierownika wyprawy o brawurę i egoizm, obwiniany o śmierć brata, powraca do dramatycznych przeżyć z wyprawy, odtwarzając dzień za dniem, godzinę za godziną...(http://www.empik.com/naga-gora-messner-reinhold,p1118841107,ksiazka-p)

Historia o realizacji pasji i wielkich marzeniach. Miał swoje „fazy”: muzyka, używki, wreszcie góry. Jedna była najważniejsza, nazywa się Nanga Parbat. Chciał zdobyć ją zimą jako pierwszy. W 2017 zmierzyli się siódmy raz. Mówili o nim: punk, hipis, outsider. Chodził własnymi ścieżkami. Na wsi, gdzie się wychowywał, nauczył się, czym jest wolność. Potem szukał jej w mieście między blokami, w grupie chłopaków w kapturach. Odnalazł ją w Indiach, potem w podróżach i adrenalinie. Dom miał tam, gdzie właśnie był: w Polsce, w Irlandii, w Pakistanie, w busie, w namiocie na stokach ośmiotysięcznika. W realizacji himalajskich celów nie wspierali go wielcy sponsorzy ani środowisko wysokogórskie. Mimo to walczył o swoje marzenia, a pomagała mu cała Polska. Tomek Mackiewicz – Czapa, Czapkins, Wegeta – był człowiekiem wymykającym się schematom. Książka o nim to nie tylko relacja z podróży po miejscach, do których trafiał. To także zapis rozmów z tymi, którzy pojawiali się w jego życiu – na chwilę albo na dłużej, z rodziną i przyjaciółmi. Oni również, tak jak Tomek, są wyjątkowi. Jako pierwsi otrzymywali sygnały, że dzieje się z nim coś złego. Akcję ratunkową, w której brali udział wspinacze spod K2, śledziła cała Polska. Książka po raz pierwszy odsłania jej kulisy z perspektywy bliskich Mackiewiczowi osób. Mariusz Sepioło – reporter. Autor bestsellera Himalaistki. Publikuje w największych tytułach prasowych, m.in. „Tygodniku Powszechnym”, „Polityce”. Nominowany do I edycji nagrody dziennikarskiej im. Zygmunta Moszkowicza...(https://aros.pl/ksiazka/nanga-dream-opowiesc-o-tomku-mackiewiczu)

Max von Kienlin uczestniczył w 1970 roku w wyprawie na Nanga Parbat, w trakcie której bracia Günther i Reinhold Messnerowie zdobyli szczyt, wchodząc nań nieprzebytą dotąd urwistą flanką Rupal. Wyczyn ten skrajnie wycieńczył zwłaszcza Günthera. Bracia schodzili więc przeciwległym, mniej stromym zboczem w dolinę Diamir. Do celu dotarł tylko Reinhold, który twierdzi, że drogę powrotu wybrał Günther. Inni członkowie ekipy uważają, że to Reinhold Messner chciał jako pierwszy trawersować górę, wiedząc, że kilku alpinistów wejdzie na szczyt. Przez 30 lat Messner w swoich publikacjach obwiniał kierownika wyprawy, twierdząc, że przyczynił się do śmierci Günthera, przekazując mylny sygnał o pogodzie. W najnowszych książkach Messner rozciąga ciężar winy na cały zespół, co oburza żyjących członków wyprawy. "Śmierć na Nanga Parbat" jest polemiczną reakcją na oskarżenia Messnera, a głos zabiera w niej nie tylko autor, ale i czterej inni uczestnicy tamtej ekspedycji.(http://www.empik.com/smierc-na-nanga-parbat-von-kienlin-max,p1118841374,ksiazka-p)