Historia Polski podczas II wojny światowej nie jest zbyt dobrze znana na Zachodzie. Często w ocenie polskich postaw historycy kierują się całą gamą przeróżnych stereotypów i uproszczeń. Niejednokrotnie krzywdzące opinie nie wynikają z niechęci do Polaków, lecz z nieznajomości polskiej historii i uleganiu utartym schematom myślowym. Właśnie z takim podejściem walczy książka Orzeł niezłomny. Polska i Polacy podczas II wojny światowej.

Wiedza pozwala łatwiej kroczyć przez życie, ale czasem trzeba zapłacić za nią najwyższą cenę. Schyłkowe lata 30. XX wieku. Gdy Zojkas, polski agent w strukturach NKWD w Moskwie, przesyła niespodziewanie po dziesięciu latach uśpienia trudną do odszyfrowania wiadomość, polski wywiad bagatelizuje jej znaczenie. Zupełnie inaczej reaguje kapitan Jan Woliński, który słusznie przypuszcza, że w instytucji, z którą od lat jest związany, działa sowiecki szpieg. Woliński, świadomy oczywistej niechęci przełożonych, podejmuje decyzję o zainteresowaniu meldunkami swojego przyjaciela, kapitana Zygmunta Żyznego. Do wspólnej analizy przesłanych materiałów zostaje dopuszczony również młody porucznik Fabian Zapolski. Jego nieszablonowe podejście do pozornie niejasnych informacji skutkuje odkryciem szokującej prawdy. A to dopiero początek wydarzeń, które zmienią bieg historii na zawsze Zapolski zamyślił się na dłuższą chwilę. W tym czasie Michał przejął obowiązki gospodarza i wypełnił do połowy puste szklanki. Może teraz powiesz, dlaczego nie chcesz wrócić do Polski? Bo skoro jest tam tak, jak mówisz, i to ci się nie podoba, to w czym problem? Chcę, ale na razie nie mogę. Zresztą, z NKWD nie odchodzi się, ot tak, zwyczajnie. Jak to? W Polsce to oficer napisze raport o zwolnienie ze służby i po problemie. Tam jest inaczej. Nie można tego rzucić tak po prostu, z dnia na dzień, bo jesteś ich własnością. Odchodząc, nie tylko istotnie podważasz ich zaufanie do siebie, ale stajesz się, najzwyczajniej, potężnym zagrożeniem. Dziwne to jest, Michałku, ale co najgorsze, to z punktu widzenia tyranii i dyktatury, logiczne i zrozumiałe. Dobrze to powiedziałeś. Tyrania i dyktatura, tych określeń mi brakowało do nazwania rzeczy po imieniu. Cały kraj się chełpi, że oto dzisiaj mamy, w końcu, dyktaturę proletariatu, która doprowadzi do pełni szczęścia. Despota car został zastąpiony pięknym, wyidealizowanym nowym tworem. A tak naprawdę, to mamy nie dyktaturę proletariatu, a dyktaturę wybrańców i tyranię, którą stosują wszem wobec...(https://lenaczyta.pl/Porucznicy-Czerwone-zlo-p192298)

Uważali sprawę polską za swoją własną. Ramię w ramię z Polakami bili się o niepodległość. Walczyli i umierali za kraj, który kochali. Powstaniec zasłaniający własną piersią polskiego pułkownika w jednej z bitew powstania styczniowego. Dzielny legionista walczący na froncie do ostatku sił mimo śmiertelnych ran. Żołnierz bohatersko broniący polskiego Lwowa, czekający na odsiecz, w której szedł jego brat. Bili się w powstaniach i z legionami Piłsudskiego. Stawiali czoła bolszewikom chcącym zniszczyć nowopowstałą Rzeczpospolitą. Dzielnie walczyli z niemieckim najeźdźcą w 1939 r., a z generałem Andresem przeszli jego bojowy szlak. Byli z nami w największych momentach naszej historii. Często walka o Polskę była ich rodzinną tradycją. Dzielili naszą radość ze zwycięstw i gorycz porażek. Czy o tym pamiętamy? Historia Żydów bijących się o polską niepodległość to nie tylko opowieść o Berku Joselewiczu, pierwszym Żydzie odznaczonym Odrerem Virtuti Militari, ani o dzielnym gimnazjaliście Michale Landym, prowadzącym z krzyżem w ręku pokojową demonstrację na placu Zamkowym. To również zapomniane dzieje tysięcy członków wyznania mojżeszowego, którzy nie tylko chcieli w Polsce żyć, ale i gotowi byli dla niej umierać...(https://lenaczyta.pl/Zydzi-walczacy-o-Polske-p161508)