W "Linii życia" słowem, które pada najczęściej, jest pasja. Bo moi bohaterowie nie zrzędzą, nie narzekają, nie spędzają życia na kanapie, oglądając kolejne seriale. Oni mają pasję, która sprawia, że umieją cieszyć się życiem i czerpią z niego garściami. Jedyne, na co mogą narzekać, to brak czasu, żeby oddać się temu, co daje im radość, w pełni. Wiek ani zasobność portfela nie stanowią przeszkody, żeby znależć swój sposób na nietuzinkowe życie. Większość z nich żyje tuż obok nas. Są bardzo różni, tak różni jak ich zainteresowania. Łączy ich pasja, bo jak mówią: mając pasję, ciekawiej przeżywa się życie...(opis z okładki)

Pięć niezwykłych, nietuzinkowych kobiet i cztery historie. Wszystkie bohaterki przeszły przez bardzo trudne momenty w swoim życiu. Reportaże pokazują, że z każdej sytuacji, każdego nawet najgorszego stanu można wyjść, można żyć dalej i można cieszyć się tym, co niesie kolejny dzień...(https://w.bibliotece.pl/search/?q=t%3A+Przekraczaj%C4%85ce+granice+2)

„Król fałszerzy”, „więzienna arystokracja” – czyli reportaż o Zdzisławie N., pseudonim „Matejko”, uznawanym przez fachowców za najlepszego polskiego fałszerza wszech czasów. „Matejko” fałszował wszystko. Czeki, prawa jazdy, dokumenty tożsamości, ale przede wszystkim produkował pieniądze. Między innymi robił matryce bez użycia lasera i odbarwiał jednodolarówki robiąc z nich banknoty studolarowe. Dolary, które produkował wychodziły tak idealne, że do Polski przyjechali przedstawiciele amerykańskiego Secret Service, żeby je obejrzeć. Jest też jedynym fałszerzem, któremu udało się zrobić puncę jubilerską. Przy pomocy prostych narzędzi, pod okiem biegłych jubilerów, wykonał ją podczas rozprawy sądowej, żeby udowodnić, że niemożliwe jest możliwe. Fabularyzowany reportaż to historia jego barwnego życia, z czego 40 lat (!) przypada na odsiadki w różnych zakładach karnych, w tym w więzieniu na Montelupich w Krakowie, gdzie zyskał przydomek „Matejko” i gdzie stworzył niezwykłą kaplicę, poświęconą przez kardynała Macharskiego. Jego historia zaczyna się w latach pięćdziesiątych, od dzieciństwa w złym, patologicznym domu w Krakowie i zabrania go do równie patologicznego domu dziecka, gdzie został tak dotkliwie pobity przez wychowawcę, że umierający trafił do szpitala. W sierocińcu, żeby przetrwać i nie głodować, musiał nauczyć się kraść, oszukiwać, kombinować. Przyjaźnie tam zawarte zaowocowały w przyszłości kontaktami z półświatkiem i z gangsterami, dla których pracował. Kiedy był na wolności poruszał się na styku świata przestępczego i krakowskiej bohemy. Fałszerskie sztuczki, przekręty, oszustwa, mnóstwo zabawnych zdarzeń, dwa związki, wychowywanie córki między jedną odsiadką a drugą, życie na styku gangsterów i malowniczej, krakowskiej bohemy, tworzy niezwykle kolorową mieszkankę – biografię fałszerza...(https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4927246/przepis-na-falszerza)

„Się jedzie" to zbiór opowieści podróżników o tym co nas w świecie dziwi, śmieszy, zaskakuje, przeraża. To książka o zabawnych zdarzeniach, o pogrzebowych rytuałach, o przestępstwach i oszustwach, o seksie i przedziwnych wynalazkach. O przygodach ze zwierzętami i… toaletami. O tym, że człowiek pod różnymi szerokościami geograficznymi jest w stanie zjeść wszystko. O czarnej magii, szamanach i narkotykach. O tym, czy policja bywa pomocna, czy częściej przekupna itd., itp...(http://ekoszalin.pl/index.php/artykul/12975-Sie-jedzie-przekraczajac-granice)