Ellen Notbohm i Veronica Zysk proponują 1800 zabaw i ćwiczeń, które pozytywnie wpłyną na rozwój dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera. Te skuteczne wskazówki pomogą dziecku odnosić sukcesy w domu, w szkole i wśród ludzi. Przedstawione rozwiązania i strategie dostosowane są do różnych stylów uczenia się i zdolności dzieci. Wiele porad zmodyfikowano z myślą o nastolatkach i wyzwaniach, jakim muszą one sprostać żyjąc z zaburzeniem ze spektrum autyzmu. „1001 porad…” to niezwykle pomocna pozycja dla rodziców, nauczycieli i terapeutów. "Lektura obowiązkowa dla tych, którzy kochają dzieci z autyzmem, żyją z nimi lub pracują. Porady autorek są profesjonalne i dają nadzieję. Co jednak najważniejsze – oferują konkretne rozwiązania problemów. Ten podręcznik zawiera pomysły, sugestie, informacje o źródłach wiedzy oraz ogromną dawkę inspiracji i wsparcia." Jennifer McCammon, wydawca, „Portland Family Magazine” "Zaskoczyła mnie liczba i jakość pomysłów, polecam rodzicom czytanie i wykorzystywanie porad w praktyce. Sam wiele się nauczyłem!" Tony Attwood, autor książki Zespół Aspergera. kompletny przewodnik...(http://www.empik.com/1001-porad-dla-rodzicow-i-terapeutow-dzieci-z-autyzmem-i-zespolem-aspergera-notbohm-ellen-zysk-veronica,p1127059027,ksiazka-p)

Przedstawiamy reporterską opowieść o winie i pojednaniu, zbrodni bez kary i ludziach, którzy wymykają się przeznaczeniu To też jest Kanada: siedem zapałek w słoiku, sny o czubkach drzew, powiewające na wietrze czerwone suknie, dzieci odbierane rodzicom o świcie. I ludzie, którzy nie mówią, że są absolwentami szkół z internatem. Mówią: jesteśmy ocaleńcami. Przetrwaliśmy. Zniszczono cały nasz naród. Nigdyśmy się nie podnieśli. W Europie ekscytujecie się modą na Kanadę, bo patrzycie na nią przez kolorowe skarpetki naszego nowoczesnego premiera. Ale prawda mniej się nadaje do lajkowania powiedział autorce jeden z bohaterów tej książki. Joanna Gierak-Onoszko spędziła w Kanadzie dwa lata, sprawdzając, co ukryto pod tamtejszą kulturową mozaiką. W swoim reportażu autorka kreśli obraz Kanady, który burzy nasze wyobrażenia o tym kraju. Dlaczego Kanada ściąga dziś z pomników i banknotów swoich dawnych bohaterów? Jak to możliwe, że odbierano tam dzieci rodzicom? Czyja ręka temu błogosławiła?...(https://lenaczyta.pl/27-smierci-Tobyego-Obeda-p362483)

Obszerny zestaw zabaw, gier i ćwiczeń, przeplatanych pomysłami na prace plastyczne związane z przygotowaniem najważniejszych świąt i uroczystości. A wszystko dopasowane do spontanicznej aktywności dziecka.Z książki można korzystać w domu, w przedszkolu, szkole, w świetlicy, na podwórku, podczas wakacji letnich i zimowych ferii. Ta różnorodność pozwala na korzystanie z książki przez cały rok – kiedy świeci słońce, pada deszcz czy śnieg lub gdy pogoda zmusza nas do pozostania w domu. To idealna książka dla: • Dzieci – pozwala na ćwiczenie i utrwalanie treści realizowanych na zajęciach przedszkolnych i szkolnych (także tym dzieciom, które nie uczęszczają jeszcze do przedszkola). • Rodziców – umożliwia organizowanie zabaw i czasu dzieciom każdego dnia. • Nauczycieli przedszkolnych i szkolnych – pomaga przeprowadzić atrakcyjne zajęcia. • Organizatorów zajęć, zabaw i wycieczek dla dzieci – podpowiada, jak zająć dzieci w sposób łączący naukę z zabawą. To znakomita książka wspomagająca rozwój dziecka...(https://aros.pl/ksiazka/365-sposobow-na-nude-zabawy-i-zadania-wspierajace-rozwoj-dziecka)

Książka została poszerzona, uzupełniona i podzielona na osiem części. W pierwszej – obok krótkiej charakterystyki upośledzenia umysłowego – zawarto najczęściej spotykane przyczyny trudności w uczeniu się, nakreślono edukację dzieci z niepełnosprawnością w szkole masowej, zapoznając tym samym Czytelników z ideą klas integracyjnych, założeniami i warunkami dobrej integracji. Pisząc o klasach integracyjnych, nie sposób podzielić się wszystkimi spostrzeżeniami związanymi z pracą w tego typu oddziałach, dlatego też wybrano te aspekty, na które – zdaniem Autorki – każdy pedagog specjalny w swojej pracy powinien zwrócić uwagę (jak kwestia doboru dzieci do klas integracyjnych, ocenianie uczniów niepełnosprawnych czy też rola pracy w grupach). Część druga została poświęcona organizowaniu i udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem. Część trzecia to opis celów i zadań rewalidacji indywidualnej wraz z ramowym programem rewalidacji, a także zbiór wskazówek przydatnych w pracy z dzieckiem z niepełnosprawnością na tego typu zajęciach. W części czwartej zamieszczono przykładowe ćwiczenia zgodne z podanym wcześniej ramowym programem, które z powodzeniem można wykorzystać na zajęciach rewalidacji indywidualnej. Część piąta określa zakres czynności i uprawnienia pedagoga specjalnego pracującego w klasie integracyjnej, jego prawa i obowiązki. Część szósta natomiast zawiera przykładowe opracowania, które – w mniejszym bądź większym stopniu – towarzyszą pedagogom specjalnym w ich pracy. Wybrano te opracowania, które – jak wiadomo Autorce – sprawiają, szczególnie studentom oraz młodym nauczycielom, najwięcej trudności – między innymi opracowanie konspektu, indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego, rozkładu materiału oraz oceny opisowej. W części siódmej zaprezentowano opis i analizę przypadku uczniów z niepełnosprawnościami. Wśród nich znalazł się uczeń z zespołem Aspergera, uczeń z zespołem Downa oraz uczeń niedowidzący. Ostatnia część zawiera wybrane programy wspomagające rozwój uczniów. Program dla ucznia z nadpobudliwością/nadruchliwością, program dla ucznia z niepełnosprawnością sprzężoną – autyzmem i niedosłuchem oraz program dla ucznia z obustronnym niedosłuchem...(http://www.empik.com/abc-pedagoga-specjalnego-razem-latwiej-nowe-doswiadczenia-tomkiewicz-betkowska-aleksandra,p1110580857,ksiazka-p)

Książka jest dobrze napisana i przystępna. Choć zawiera informacje naukowe, nie odstrasza nadmiarem danych statystycznych. Język techniczny jest ograniczony do minimum, a w razie potrzeby wyjaśniony. Autor wykonał niezwykle pożyteczną pracę, dostarczając rodzicom najnowszych informacji i praktycznych wskazówek dotyczących ADHD...(http://www.empik.com/adhd-podjac-wyzwanie-kompletny-przewodnik-dla-rodzicow-barkley-russell-a,prod11970004,ksiazka-p)

Czy agresja u dzieci jest zła? Czy trzeba ją potępiać i eliminować z przedszkoli i szkół? Niemal wszyscy zgodnie odpowiadają: tak! Otóż, nie - twierdzi Jesper Juul. Uznany pedagog i terapeuta ma odwagę iść pod prąd powszechnych przekonań. Trzeba uczyć dzieci radzić sobie z agresją i zamieniać ją w pozytywne działanie, ale nigdy nie należy jej tłumić. Tłumienie i potępianie może prowadzić do różnych negatywnych skutków w przyszłości, szczególnie u chłopców: począwszy od nieumiejętności radzenia sobie w konkurencyjnym środowisku, a skończywszy na niekontrolowanej przemocy i brutalnej przestępczości. Jesper Juul pokazuje, jak najlepiej postępować z przejawami agresji u dzieci, jak wspólnie rozładowywać dziecięcą frustrację i zamieniać ją w pozytywną energię. (empik.com/agresja-nowe-tabu-juul-jesper,p1068466454,ksiazka-p)