Prezentowane ćwiczenia w łatwy i przyjemny sposób pozwolą dzieciom opanować prawidłową artykulację wybranych grup spółgłoskowych. Materiał może być również wykorzystywany podczas terapii sygmatyzmu, kappacyzmu, gammacyzmu oraz pracy nad głoskami: p, b, t, d. Wesołe spółgłoskowe gagatki proponu­ją zadania z zachowaniem zasady stopniowa­nia trudności. Począwszy od ćwiczeń słucho­wych, wypowiadania głosek w izolacji, przez naśladowanie głosów gagatków, powtarzanie logotomów, wyrazów, wyrażeń, zdań, a kończąc na wierszach. Praca na prezentowanym materiale to również świetna okazja do wzbo­gacania słownictwa dzieci...(http://www.eduksiegarnia.pl/spolgloskowe-gagatki-material-utrwalania-trudnych-grup-spolgloskowych-p-12443.html)

W ostatnich latach nastąpił wzrost zainteresowania problematyką wczesnej interwencji logopedycznej, czego jedną z przyczyn stały się regulacje prawne, stwarzające możliwości zatrudniania logopedów, specjalizujących się w diagnozie i terapii dziecka od okresu noworodkowego. Przygotowana pozycja jest kierowana do osób, które tematyką tą są zainteresowane i chciałyby poszerzyć swoją wiedzę na temat etiologii zaburzeń rozwojowych, ich charakterystyki oraz przebiegu, a także metod pracy stosowanych w szeroko pojętej terapii tej najmłodszej grupy logopedycznych podopiecznych...(http://aros.pl/ksiazka/wczesna-interwencja-logopedyczna)

Program terapeutyczny Wędrówka Języczka-Podróżniczka w świat mowy został opracowany z myślą o dzieciach dwu- i trzyletnich. Jest to zbiór trzydziestu scenariuszy, które mogą być realizowane jako cykl ćwiczeń systematycznie prowadzonych w czasie grupowych zajęć logopedycznych lub jako pojedyncze zabawy, mogą też być wykorzystywane do indywidualnej pracy rodzica z dzieckiem. Głównym celem programu jest stymulacja rozwoju mowy dzieci poprzez harmonijne rozwijanie innych funkcji psychicznych: spostrzegawczości, pamięci, wyobraźni, uwagi. Ćwiczenia stymulujące rozwój mowy wzbogacają czynny i bierny słownik dziecka, usprawniają pracę aparatu artykulacyjnego, oddechowego, fonacyjnego oraz pobudzają do komunikacji werbalnej. Dzieci uczą się także budowania pierwszych relacji społecznych. Zawarte w programie ćwiczenia mają charakter zabawy, tematyka zajęć nawiązuje do najbliższego otoczenia maluchów – koncentruje się wokół domu, rodziny, zabawek, zwierząt domowych, poznawania własnego ciała. W scenariuszach zaproponowano wiele zabaw ruchowych w formie ćwiczeń logorytmicznych, kształcących orientację w schemacie własnego ciała, poczucie rytmu oraz koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową. Opracowano także zabawy manualne, takie jak: ugniatanie modeliny, zbieranie ryżu, malowanie farbami (całą dłonią lub palcami), wydzieranie papieru, przyklejanie, kolorowanie na dużych kartkach papieru, wycinanie. Ćwiczeniom praksji oralnej towarzyszą masaże: masaż Shantala, który pozwala na wyrównanie napięcia mięśniowego w obrębie twarzy, masaż stóp i rąk, masaż aktywizujący pracę języka oraz masaż przygotowujący dziecko do mówienia...(http://www.empik.com/wedrowka-jezyczka-podrozniczka-w-swiat-mowy-cd-bryla-maria-muszynska-aneta,p1084408405,ksiazka-p)

To jest świetna gimnastyka, kiedy język w buzi fika! Lubisz czytać? Poćwicz z nami, poznaj się z rymowankami! Ich czytanie to zabawa i przyjemna, i ciekawa! Zbiór wierszyków Ci pomoże mówić lepiej, a nie gorzej! By wyraźna była mowa, aby poszczególne słowa miały czyste, dźwięczne brzmienie – O to zadbasz, drogi smyku, gdy przeczytasz zbiór wierszyków!(http://www.empik.com/wiersze-logopedyczne-nozynska-demianiuk-agnieszka,p1173408992,ksiazka-p)

"Tom Zaburzenia płynności mowy jest prawdziwie interdyscyplinarny w swym charakterze, gdyż łączy elementy takich dziedzin, jak nauka o komunikacji i jej zaburzeniach, psychologia, psychoterapia, neuronauka oraz nauki społeczne. […] W wielu tekstach można znaleźć nawiązanie do praktyki logopedycznej opartej na faktach. W takim ujęciu wyniki badań naukowych są jednym z ważniejszych kryteriów programowania postępowania logopedycznego. Pozwala to patrzeć z optymizmem na kierunek obecnego rozwoju logopedii, w którym ważne jest łączenie teorii z praktyką." Z recenzji prof. Henriette W. Langdon ("Tom Zaburzenia płynności mowy jest prawdziwie interdyscyplinarny w swym charakterze, gdyż łączy elementy takich dziedzin, jak nauka o komunikacji i jej zaburzeniach, psychologia, psychoterapia, neuronauka oraz nauki społeczne. […] W wielu tekstach można znaleźć nawiązanie do praktyki logopedycznej opartej na faktach. W takim ujęciu wyniki badań naukowych są jednym z ważniejszych kryteriów programowania postępowania logopedycznego. Pozwala to patrzeć z optymizmem na kierunek obecnego rozwoju logopedii, w którym ważne jest łączenie teorii z praktyką." Z recenzji prof. Henriette W. Langdon)