Książka składa się z fragmentów dziennika Stefana Rassalskiego z okresu od wybuchu Powstania Warszawskiego i kilkunastu reportaży literackich. Powstały one w okresie kilku do kilkunastu miesięcy od wydarzeń, które opisują. Tworzone były na podstawie notatek, zapamiętanych rozmów i sytuacji oraz osobistych refleksji z okresu walk powstańczych. Reportaże pokazują kilkadziesiąt epizodów z walk powstańczych w rejonie Śródmieścia Południowego. Kreślą sylwetki wielu walczących warszawianek i warszawiaków oraz żołnierzy i dywersantów niemieckich. Pokazują akty bohaterstwa, ale też nieprzemyślanej brawury. Ukazują dramatyczną, choć w owym czasie „normalną”, sytuację życiową powstańców i ludności cywilnej. Obserwujemy radość z chwilowych sukcesów, ale też momenty rozterek i zwątpienia w sens walki. Poznajemy sylwetki wielu powstańców, od typowych warszawskich cwaniaków, co to przed niczym „nie pękają”, do doświadczonych i znających granice ryzyka żołnierzy.

Dramatyczne losy dziewczyny z powstania. Książka ukazała się w Wielkiej Brytanii na jesieni 2015 i stała się wydarzeniem. Danuta „Wira” Szlachetko jest legendą powstania warszawskiego, jedną z jego ostatnich żyjących uczestniczek; jej los odzwierciedla tragedię pokolenia Kolumbów. Jako 15-latka walczyła z bronią w ręku, kryła się w piwnicach, przenosiła meldunki, odkopywała i opatrywał a rannych. Po klęsce powstania warszawskiego została wywieziona do Niemiec, do obozu jenieckiego. Po wyzwoleniu emigrowała do Wielkiej Brytanii, gdzie jako 16-latka rozpoczęła nowe życie. W latach 60. odwiedziła Polskę i zrozumiała, że jest w swojej ojczyźnie „obcym elementem”. W 2015 – już po ukazaniu się wspomnień - odwiedziła Polskę powtórnie, tym razem, aby przyjąć order Polonia Restituta...(http://www.matras.pl/wira-z-powstania-wspomnienia,p,255509)

Prawdziwa opowieść o dzieciństwie w czasie wojny „Historię lalki Rozalki i kartoflanego przedszkola usłyszałam od Mamulki jako dziecko. Kilka lat temu, gdy Mamulka zachorowała, poprosiłam, żeby opowiedziała mi wszystko jeszcze raz, a ja to nagram. Bardzo się ucieszyła i swoją opowieść zakończyła słowami: Dobrze że nagrałaś, dzieci będą wiedziały, jak to było...”. – Małgorzata J. Berwid „Z wielką przyjemnością zapraszam Państwa do lektury książki napisanej z potrzeby serca. Małgorzata J. Berwid, przez dzieci nagrodzona Orderem Uśmiechu, opowiada wojenną historię swojej Mamy – Marii Berwid. Z przeżyć małej Marysi dowiadujemy się, jak niezwykle ważne jest dzieciństwo; możliwość nauki i zabawy – czyli zaspokojenie naturalnych potrzeb każdego dziecka. Wyrażam nadzieję, że historia Marysi będzie okazją do podjęcia wielu ważnych tematów, jak: wrażliwość, empatia, uczciwość, prawość, odwaga, szacunek… Jestem przekonany , że ta opowieść nie pozostawi nikogo z czytelników obojętnym”. – Marek Michalak, Kanclerz Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu, Przewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Janusza Korczaka, Rzecznik Praw Dziecka (2008-2018) „Wojenne losy dotykają nie tylko narratorkę, ale też jej gałgankową lalkę, a w istocie wszystkie lalki, z którymi się spotkamy w tej opowieści, bo każda z nich ma w sobie okruch naszej historii. Wzruszająca jest zabawa w kartoflane przedszkole, kiedy dziewczynka, zmuszona do pracy ponad swe nikłe siły w niewoli niemieckiej, znajduje w sobie dość dziecięcej wyobraźni, aby stworzyć własny świat zabawy, a obierane kartofle przekształcić w grono bliskich przyjaciół”. – prof. Joanna Papuzińska...(https://aros.pl/ksiazka/wojenne-lalki-marysi)

Warszawa. Wymarłe miasto, do którego wraca życie, i w którym życie się odbiera.Odradzają się kina, Fogg śpiewa w swojej kawiarni, znów kursują tramwaje i kolejka EKD, a nowe władze organizują areszty, więzienia i obozy. Październik 1944. Na lewym brzegu Wisły upadło powstanie. Na prawym swoje rządy wprowadzają Armia Czerwona, NKWD oraz UB. Funkcjonariusz przedwojennej Policji Państwowej – Wincenty Rybski – dostaje się w ręce majora Kolickiego, oficera radzieckiego kontrwywiadu wojskowego. Rybskiego zdradziła Aleksandra Fuchs, Żydówka której uratował życie w czasie wojny. Kolicki daje Rybskiemu ultimatum – nie tylko chce uratować mu życie za oddanie tajnych dokumentów, które zdobył w czasie powstania, ale oferuje mu posadę w Głównym Zarządzie Informacji Wojskowej. Jaką decyzję podejmie Rybski? Czy przyjmie propozycję, by ocalić swoje życie? A może planuje coś więcej, niż tylko ratowanie własnej skóry? Wyzwolony 45 to sensacyjna opowieść o trudach i niebezpieczeństwach powojennego życia, w której fikcja przeplata się z historycznymi wydarzeniami...(https://aros.pl/ksiazka/wyzwolony-45)

Po wrześniowej klęsce wymyka się Sowietom. Wraca do okupowanej Polski trzy lata później jako cichociemny zrzucony na spadochronie. W strukturach AK zostaje najlepszym na świecie ekspertem od fałszerstw i podróbek. Jego lewe papiery ratują życie setek żołnierzy i kurierów zbrojnego podziemia. W Powstaniu Warszawskim walczy, gdzie tylko można – Starówka, Żoliborz, Puszcza Kampinoska. W niewoli zostaje adiutantem generała Tadeusza „Bora” Komorowskiego. Uwolniony przez Amerykanów, decyduje się na powrót do komunistycznej Polski, aby jako architekt wspomóc odbudowę Warszawy. Projektuje m.in. Trasę W-Z, plac Konstytucji i Marszałkowską Dzielnicę Mieszkaniową. Gdyby na kanwie jego życia powstał scenariusz filmu – w hollywoodzkiej fabryce snów pewnie odrzucono by go jako absurdalnie nierealistyczny. Ale Stanisław „Agaton” Jankowski istniał naprawdę. I pozostawił fantastyczne, sensacyjnie napisane wspomnienia, które są zarazem jednym z najcenniejszych źródeł historycznych tego okresu...(https://aros.pl/ksiazka/agaton-z-falszywym-ausweisem-w-prawdziwej-warszawie)

Gdy nadzieja zmieniła się w żałobę, a żałobę przyćmił strach. Mieszkaliśmy w kamienicy przy Żurawiej 28, gdy wybuchło Powstanie Warszawskie. Tego dnia z mamą drylowałyśmy wiśnie, a tata jak zwykle z kanapką w kieszeni poszedł do pracy. Nigdy już z niej nie wrócił. Ten letni sierpniowy dzień stał się początkiem apokalipsy, która przetoczyła się nad naszymi głowami. My, zwykli cywile, zapłaciliśmy za nią najwyższą cenę. Nikt nas nie pytał o zdanie. Nikt nas nie uprzedził. Niespodziewanie znaleźliśmy się w wirze historii, który pochłonął setki tysięcy niewinnych, bezbronnych ludzi. I choć przetrwałam, doświadczając piekła obozu Auschwitz, nie miałam do kogo i do czego wracać. Moje życie zakończyło się 1 sierpnia 1944 roku...(https://lenaczyta.pl/Z-powstania-do-Auschwitz-p368567)

Opowieść o Powstaniu – tragicznej determinacji, która musi przynieść klęskę. Od samobójczej decyzji o jego wybuchu, po ostateczne konsekwencje – katastrofę miasta. Poruszający obraz, wyłaniający się z indywidualnych zapisów zebranych przez Kartę. „Dla wielu śmierć miasta to wzmianka w komunikacie albo z dala oglądany słup czarnego dymu. Dla tych, co przez to przeszli, dla nas, co tam byliśmy – to projekcja makabrycznego filmu. Ja taki film o śmierci mych bliskich, o śmierci mych kolegów, o śmierci miasta oglądałem z rzędów, gdzie obowiązywało opanowanie. Lecz rzeczywiście – bardziej nas przeraża jeden płonący dom niż cała płonąca dzielnica. Do dziś mam w oczach obraz spalonego przez «krowę» mężczyzny, gdy spokojnym głosem prosił o papierosa. On już wtedy wiedział – tak jak my uświadomiliśmy to sobie nieco później – że ratunek nie przyjdzie” – Olgierd Sawicki...(https://aros.pl/ksiazka/zaglada-miasta-swiadectwa-ludzi-powstania)

Podczas II wojny światowej zginęły miliony ludzi różnych narodowości. Wielu z nich wskutek zaplanowanych działań nazywanych "ludobójstwem". Liczni historycy na Zachodzie używali tego słowa jedynie w stosunku do eksterminacji Żydów. Tymczasem Richard C. Lukas w swej pracy zrównał wojenne doświadczenia Żydów i Polaków...(https://aros.pl/ksiazka/zapomniany-holokaust-tw)

Książka powstała na podstawie sławnego archiwum Jana Rodowicza – Anody, relacji żołnierzy batalionów, dokumentów, listów, pamiętników, konsultacji z matkami poległych. Autor prowadzi swych bohaterów – spadkobierców ideałów „Kamieni na szaniec” – przez barykady powstańcze od Woli poprzez Starówkę po Czerniaków. Spotykamy na kartach najsłynniejsze postaci Szarych Szeregów: Andrzeja Romockiego – Morro, Piotra Pomiana,Stanisława Leopolda, Czarnego Jasia – Wuttke, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Iskry wydały epopeję druha Kamińskiego po raz pierwszy w roku 1957. Obecne wydanie wzbogacono unikatowymi zdjęciami bohaterów, a także wstępem Barbary Wachowicz...(https://aros.pl/ksiazka/zoska-i-parasol-2)

Jeden z ostatnich czterdziestu czterech. Bo tylu jeszcze żyje żołnierzy Harcerskiego Batalionu AK "Zośka". Henryk Kończykowski, ps. "Halicz", członek plutonu "Felek", wspomina świat, który przeminął. Dzieciństwo i młodość w przedwojennej Warszawie przerwane wojną i okupacją. Potem udział w konspiracji, w akcjach "małego sabotażu", wreszcie - w Powstaniu Warszawskim. "Halicz" wspomina dramatyczne wydarzenia, których był uczestnikiem. Wydarzenia, o których można przeczytać w podręcznikach historii. Dzięki niemu poznajemy je z pierwszej ręki. Transport broni przygotowanej na godzinę "W", krwawe walki na Woli, zdobycie więzienia "Gęsiówki", obrona szpitala Jana Bożego, odwrót kanałami.(matras.pl/zoskowiec.html)