Dzięki niniejszej książce poznasz: różnorodne taktyki autoprezentacyjne, motywacje leżące u podstaw autoprezentacji, społeczny i kulturowy kontekst zachowań autoprezentacyjnych, a także ich konsekwencje. Człowiek inaczej zachowuje się wówczas, gdy nikt go nie obserwuje, a inaczej, gdy świadkami jego zachowań są inni ludzie. Choć twierdzenie to wydaje się oczywiste, psychologia stosunkowo długo nie interesowała się tym, dlaczego właściwie taka różnica występuje, jakie czynniki ją potęgują i jakie są jej konsekwencje. Książka Marka Leary’ego poświęcona jest właśnie tym zagadnieniom. Autor – znany psycholog społeczny i jeden z najwybitniejszych specjalistów w zakresie autoprezentacji – w systematyczny sposób omawia problematykę związaną z wywieraniem wrażenia na innych. Czyni to w sposób nadzwyczaj kompetentny, a zarazem przystępny, toteż po tę publikację sięgną nie tylko psychologowie...(http://www.empik.com/wywieranie-wrazenia-strategie-autoprezentacji-leary-mark,p1137854865,ksiazka-p)

Rodzina odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju dziecka. Liczne badania pokazują, że w wyniku uogólnienia doświadczeń wyniesionych z domu rodzinnego kształtuje się obraz własnej osoby, hierarchia wartości oraz postawy życiowe młodego człowieka. Rodzina jest najważniejszym elementem kształtowania więzi społecznych dziecka. Członkowie rodziny tworzą jego najbliższe środowisko i są osobami najbardziej znaczącymi w pierwszych latach życia dziecka. Na podłożu interakcji społecznych dzieci z rodzicami i rodzeństwem rozwijają się postawy i zachowania w stosunku do ludzi, rzeczy, zjawisk i życia w ogóle. One też decydują o przyszłych wzorcach przystosowania (Cudak 2010, s. 157). Jako ramy teoretyczne badań własnych opisanych w niniejszej książce wykorzystano teorię przywiązania oraz wybrane koncepcje postaw rodzicielskich. Zarówno w jednym, jak i drugim ujęciu bardzo mocno akcentowany jest bowiem wpływ rodzica na rozwój dziecka. Duże znaczenie ma też fakt, że dostępne są narzędzia do pomiaru postaw rodzicielskich i stylów przywiązania. W książce przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w ramach seminarium licencjackiego w Katedrze Nauk o Rodzinie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim. Badania pokazują pewne zależności między rodziną pochodzenia a funkcjonowaniem dziecka w życiu dorosłym. Monografia składa się z dwóch części. W pierwszej poddano analizie postawy rodzicielskie i ich związek z funkcjonowaniem psychospołecznym potomstwa w życiu dorosłym (takie sfery, jak: cechy osobowości, decyzja o małżeństwie, percepcja własnej cielesności). W części drugiej zaś rozpatrzono związek między stylami przywiązania a sposobami wyrażania uczuć i cechami osobowości dorosłego dziecka. „Rodzina odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju dziecka. Jako ważne więc jawią się badania, które dotyczą tej tematyki. Książka dr Weroniki Juroszek wpisuje się w ten nurt. Poruszone zostało w niej zagadnienie zależności między relacją z rodzicem a funkcjonowaniem psychospołecznym dziecka w życiu dorosłym. Rodzina pochodzenia analizowana była przez Autorkę w kategoriach postaw rodzicielskich oraz stylów przywiązania. Warto podkreślić, że zarówno w teorii przywiązania, jak i teoriach dotyczących postaw rodzicielskich relacja z rodzicem traktowana jest jako podstawowy czynnik wpływający na kształtowanie się osobowości dziecka. Wyniki przeprowadzonych badań skłaniają do twórczych przemyśleń na temat relacji rodzic – dziecko”. – Z recenzji prof. zw. dr. hab. Henryka Krzysteczki...(https://aros.pl/ksiazka/znaczenie-postaw-rodzicielskich-i-stylow-przywiazania-dla-funkcjonowania-psychospolecznego-dziecka-w-zyciu-doroslym)