Opowieści o tym, co daje moc to kontynuacja bestsellerowej książki Marka Michalaka pt. Opowieści o tym, co w życiu ważne. Tym razem wraz z autorem i bohaterami książki wędrujemy śladami życia, zdrowia, prawdy, piękna, wiary, pokory, wierności, lojalności, cierpliwości, pasji, solidarności, demokracji i innych wartości. Zapraszamy małych i nieco większych czytelników do niezwykłej, a jednocześnie tak bliskiej każdemu krainy wartości, po której oprowadzają Julka, Miłosz, Hania i Amelka wraz ze swoimi rodzicami oraz babcią i dziadkiem. Mamy nadzieję, że czytanie i rozmowy z Waszymi bliskimi, z przyjaciółmi, znajomymi, nauczycielami o tym, co bliskie Waszym sercom, przyniesie Wam wiele radości, a także da Wam moc do rozumienia i zdobywania świata...(https://lenaczyta.pl/Opowiesci-o-tym-co-daje-moc-p247291)

Książka "Opowieści o tym, co w życiu ważne" jest osobliwym dialogiem rodzeństwa. Julka iMiłosz opowiadają oswoich codziennych doświadczeniach rodzinnych, szkolnych, koleżeńskich. Czasami się sprzeczają, czasami sobie pomagają, dzielą się spostrzeżeniami, zuwagą wsłuchują się wniektóre opowieści dorosłych. Miłosz iJulka tłumaczą trudne słowa: miłość, tolerancja, własne zdanie, szacunek, wolność, empatia, odwaga, nadzieja, przyjaźń, wdzięczność, współczucie, nauka iwiedza, życzliwość, akceptacja, godność, pokój, odpoczynek, poczucie humoru, patriotyzm. Te pojęcia wyprowadzają zkonkretnych sytuacji, dokumentują je różnymi zdarzeniami i co najważniejsze własnymi refleksjami. Fragment recenzji prof. dr hab. Barbary Smolińskiej-Theiss Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej wWarszawie...(https://lenaczyta.pl/Opowiesci-o-tym-co-w-zyciu-wazne-p173097)

Książka "Opowieści o tym, co w życiu ważne" jest osobliwym dialogiem rodzeństwa. Julka iMiłosz opowiadają oswoich codziennych doświadczeniach rodzinnych, szkolnych, koleżeńskich. Czasami się sprzeczają, czasami sobie pomagają, dzielą się spostrzeżeniami, zuwagą wsłuchują się wniektóre opowieści dorosłych. Miłosz iJulka tłumaczą trudne słowa: miłość, tolerancja, własne zdanie, szacunek, wolność, empatia, odwaga, nadzieja, przyjaźń, wdzięczność, współczucie, nauka iwiedza, życzliwość, akceptacja, godność, pokój, odpoczynek, poczucie humoru, patriotyzm. Te pojęcia wyprowadzają zkonkretnych sytuacji, dokumentują je różnymi zdarzeniami i co najważniejsze własnymi refleksjami. Fragment recenzji prof. dr hab. Barbary Smolińskiej-Theiss Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej wWarszawie...(https://lenaczyta.pl/Opowiesci-o-tym-co-w-zyciu-wazne-p173097)

Książka stanowi propozycję 40 zajęć prowadzonych metodami aktywizującymi, w tym metodą dramy. Znakomita pomoc metodyczna dla nauczycieli, wychowawców, pedagogów ze szkół podstawowych i ponadpodstawowych. To praktyczny przewodnik po wartościach i problemach współczesnej młodzieży, który może stanowić pomoc w rozwiązywaniu problemów. Scenariusze dotyczą różnorodnej tematyki, takiej jak konflikty, agresja, zaniżona samoocena ucznia, odrzucenie, wybór drogi, mobbing, tolerancja, rozbita rodzina, patriotyzm, wiara. Wykorzystano w nich teksty piosenek, filmy, literaturę. Scenariusze mogą być realizowane na godzinach wychowawczych, lekcjach przygotowujących do życia w rodzinie, na języku polskim, historii czy warsztatach pozaszkolnych...(https://aros.pl/ksiazka/scenariusze-lekcji-wychowawczych)

Problem sensu życia stanowiący płaszczyznę porozumienia na historycznej arenie dziejów człowieka, wewnątrz której istnieje nieusuwalne miejsce dla określenia konstytutywnych racji istnienia osoby, wykraczających poza ramy determinizmu i psychologizmu, ze szczególną wyrazistością dochodzi do głosu w kolejnych pokoleniach młodej generacji predestynowanej do poszukiwania odpowiedzi na pytania i dylematy egzystencjalne. Wprzęgnięty w wybory drogi życiowej młodości, znaczonej tłem szeregu dyslokacji tożsamościowych, niezmiennie uobecnia on swoją postać w dyskursie filozoficznym, który z czasem – wraz z rozwojem nauk humanistycznych i społecznych – ewoluował na kolejne dyscypliny wiedzy, by znaleźć się w polu zainteresowania nauk o wychowaniu. Pytania o sens życia konstruowane na intelektualnym poziomie ukonstytuowania własnej egzystencji w świecie, odnoszone do pozaintelektualnej sfery bytu zakorzenione są zarówno w sferze praxis, jak i transcendentnej sferze wykraczającej poza empiryczne ramy doświadczenia, stąd należy je rozpatrywać w szerokim horyzoncie interdyscyplinarnym. Jeśli bowiem, jak to ujął H.-G. Gadamer, nowoczesna nauka odniosła niezaprzeczalny tryumf, a naukowe przesłanki kultury, w przekonaniu współczesnego człowieka, w sposób oczywisty przenikają jego świadomość istnienia, to ludzka myśl koncentruje się ciągle na pytaniach, na które szuka odpowiedzi, gdyż nie jest w stanie zagwarantować nośnego sensu życia, wartości i celów zatrzymujących napór pytań: „po co?”, „dokąd?”, „dlaczego?”. W warunkach szerzącego się sceptycyzmu i nihilizmu, pustki wewnętrznej i bezradności, coraz trudniej odkrywać ponowoczesnemu człowiekowi sens własnej egzystencji i cel ludzkiej historii. Jak mówi M. Lurker, po oświeceniowych i pozytywistycznych prądach ostatnich dwóch stuleci, abstrahujących wokół wiedzy opartej na konkretach, wiedzy faktograficznej, coraz częściej uznanie znajduje wiedza dająca się zaklasyfikować w obrębie wiedzy semantycznej, nie zawsze pozwalającej się wymierzyć, przyporządkować kategoriom logicznym, a tym samym wskazać na sens ukryty za ideami. [...] (http://edyp.pl/9788380954816/Wychowanie-a-sens-zycia-Czlowiek-w-obliczu-dylematow-egzystencjalnych.html)

Rodzina odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju dziecka. Liczne badania pokazują, że w wyniku uogólnienia doświadczeń wyniesionych z domu rodzinnego kształtuje się obraz własnej osoby, hierarchia wartości oraz postawy życiowe młodego człowieka. Rodzina jest najważniejszym elementem kształtowania więzi społecznych dziecka. Członkowie rodziny tworzą jego najbliższe środowisko i są osobami najbardziej znaczącymi w pierwszych latach życia dziecka. Na podłożu interakcji społecznych dzieci z rodzicami i rodzeństwem rozwijają się postawy i zachowania w stosunku do ludzi, rzeczy, zjawisk i życia w ogóle. One też decydują o przyszłych wzorcach przystosowania (Cudak 2010, s. 157). Jako ramy teoretyczne badań własnych opisanych w niniejszej książce wykorzystano teorię przywiązania oraz wybrane koncepcje postaw rodzicielskich. Zarówno w jednym, jak i drugim ujęciu bardzo mocno akcentowany jest bowiem wpływ rodzica na rozwój dziecka. Duże znaczenie ma też fakt, że dostępne są narzędzia do pomiaru postaw rodzicielskich i stylów przywiązania. W książce przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w ramach seminarium licencjackiego w Katedrze Nauk o Rodzinie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim. Badania pokazują pewne zależności między rodziną pochodzenia a funkcjonowaniem dziecka w życiu dorosłym. Monografia składa się z dwóch części. W pierwszej poddano analizie postawy rodzicielskie i ich związek z funkcjonowaniem psychospołecznym potomstwa w życiu dorosłym (takie sfery, jak: cechy osobowości, decyzja o małżeństwie, percepcja własnej cielesności). W części drugiej zaś rozpatrzono związek między stylami przywiązania a sposobami wyrażania uczuć i cechami osobowości dorosłego dziecka. „Rodzina odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju dziecka. Jako ważne więc jawią się badania, które dotyczą tej tematyki. Książka dr Weroniki Juroszek wpisuje się w ten nurt. Poruszone zostało w niej zagadnienie zależności między relacją z rodzicem a funkcjonowaniem psychospołecznym dziecka w życiu dorosłym. Rodzina pochodzenia analizowana była przez Autorkę w kategoriach postaw rodzicielskich oraz stylów przywiązania. Warto podkreślić, że zarówno w teorii przywiązania, jak i teoriach dotyczących postaw rodzicielskich relacja z rodzicem traktowana jest jako podstawowy czynnik wpływający na kształtowanie się osobowości dziecka. Wyniki przeprowadzonych badań skłaniają do twórczych przemyśleń na temat relacji rodzic – dziecko”. – Z recenzji prof. zw. dr. hab. Henryka Krzysteczki...(https://aros.pl/ksiazka/znaczenie-postaw-rodzicielskich-i-stylow-przywiazania-dla-funkcjonowania-psychospolecznego-dziecka-w-zyciu-doroslym)