Termin „adopcja międzyrasowa” odnosi się do sytuacji, w której przynależność rasowa przynajmniej jednego z rodziców różni się od przynależności adoptowanego dziecka do danego typu rasowego. Adoptowane dzieci trafiają przede wszystkim do domów rodzin osób białych z klasy średniej. Różnica w cechach genotypowych między dzieckiem a rodzicami adopcyjnymi zdradza pochodzenie dziecka przed otoczeniem i rówieśnikami już od samego początku jego pojawienia się w rodzinie adopcyjnej. Celem niniejszej książki jest omówienie fenomenu adopcji międzyrasowej i ukazanie, w jaki sposób burzy ona pewien porządek społeczny, oparty na powszechnym rozumieniu kategorii pokrewieństwa i pochodzenia jako kategorii uniwersalnych, naturalnych i przez to trudnych do zakwestionowania. Rozważania mają charakter interdyscyplinarny, ponieważ adopcja międzyrasowa sama w sobie jest zjawiskiem złożonym, które wymaga rekonstrukcji znaczeń pokrewieństwa i pochodzenia wynikających zarówno z teorii naukowych, jak i z wiedzy potocznej oraz jej zdroworozsądkowych uzasadnień...(https://www.empik.com/adopcja-miedzyrasowa-refleksje-nad-pokrewienstwem-rasa-i-przynaleznoscia-albanski-lukasz,p1191326878,ksiazka-p)

Prezentowana baza danych obejmuje dane studentów, które pochodzą z kilku dokumentów. Główne źródło stanowią wytworzone w XVII–XIX wieku metryki przechowywane obecnie w zbiorach Książnicy Pomorskiej w Szczecinie pod sygnaturą Rkps 250/1–2. Pierwszy z rękopisów stanowi wykonaną pod koniec XVII wieku kopię matrykuły Pedagogium Książęcego. Zawiera on – w postaci spisów rocznych – imiona, nazwiska i miejsca pochodzenia około 5,5 tysiąca chłopców wpisanych w poczet studentów tej uczelni półwyższej z lat 1576–1666. Drugi rękopis obejmuje ok. 2,2 tysiąca wpisów uczniów Gimnazjum Karolińskiego i Gimnazjum Akademickiego odpowiednio z lat: 1679–1716 i 1717–1805. Immatrykulacje drugiego dokumentu zachowują układ zastosowany w metryce Pedagogium, z tym że w przeważającej mierze zostały dokonane przez uczniów własnoręcznie i nierzadko uzupełnione o informacje na temat oceny ich postępów w nauce lub dalszych losów. Oprócz danych osobowych obie metryki zawierają liczne nagłówki informujące o nazwisku rektora, który dokonywał rekrutacji w danym roku, a także wpisy i poezje okolicznościowe – teksty te uwzględniono wyłącznie w wydaniach książkowych tych dokumentów. Rękopiśmienna matrykuła Pedagogium nie sięga początków istnienia uczelni, którą ufundowano w 1543, a otwarto w 1544 roku. Podobnie metryka Gimnazjum Karolińskiego rozpoczyna się w roku 1679, choć szkołę otwarto w roku 1667. Podjęto zatem próbę rekonstrukcji składów uczniowskich z lat 1544–1575 oraz 1667–1678 przy wykorzystaniu innych źródeł. Szczególnie przydatne w tym względzie okazały się księgi rachunkowe Fundacji Mariackiej, która finansowała działalność uczelni. W dokumentach tych spisano personalia uczniów, którzy korzystali z internatu. Z uwagi na to, że rejestry te dotyczą głównie studentów rekrutujących się spoza Szczecina, możliwe było jedynie częściowe odtworzenie brakujących danych.

Autorka stara się znaleźć odpowiedzi na następujące pytania: Czy lękowe style więzi są koniecznym i wystarczającym predyktorem rozwoju „emocjonalnej ślepoty” i dysocjacji? W jakich warunkach bezpieczne przywiązanie stanowi fundament adaptacyjnego radzenia sobie z konsekwencjami traumy, a w jakich nie chroni już wystarczająco efektywnie? Czy dezintegracja psychiczna, będąca skutkiem skłonności do patologicznej dysocjacji, sprzyja zaburzeniom afektywnym, analizowanym w książce na przykładzie uzależnienia od alkoholu? Jak to się dzieje, że powiązane ze sobą aleksytymia i dysocjacja, pełniąc rolę nieadaptacyjnych mechanizmów radzenia sobie z emocjami negatywnymi – głównie lękiem i złością – utrudniają radzenie sobie z przeciwnościami opartymi na refleksji i samokontroli oraz wręcz blokują dojrzałe relacje z innymi? Książka ta przeznaczona jest dla przedstawicieli psychologii klinicznej, neurokognitywistyki, psychologii poznawczej i psychologii rozwoju człowieka, psychoterapeutów, psychotraumatologów, terapeutów uzależnień. Publikacja adresowana jest także do osób zainteresowanych wpływem stylów więzi na rozwój emocjonalny człowieka, również w kontekście tworzenia bliskich relacji w dorosłości – w tym związków romantycznych.(http://www.empik.com/aleksytymia-i-dysocjacja-jako-podstawowe-czynniki-zjawisk-potraumatycznych-zdankiewicz-scigala-elzbieta,p1144417255,ksiazka-p)

Do ręki czytelnika zostaje oddana publikacja o demokracji bezpośredniej, czyli współrządzeniu państwem przez ludzi i dla ludzi. Chodzi o system polityczny, który nazywam układem otwartym - systemem politycznym szeroko otwartym dla całego społeczeństwa. Istotne jest uświadomienie obywateli, że może być inaczej i przede wszystkim może być lepiej. Mam nadzieję, że po lekturze tego swoistego przewodnika po demokracji bezpośredniej w Polsce marzenia o funkcjonalnym i demokratycznym państwie wydadzą się może trochę bardziej realne do spełnienia. prof. Mirosław Matyja...[opis z okładki].

Niniejsza publikacja jest kontynuacją badań nad kapitałem społecznym zmierzających w kierunku poszukiwania nowych źródeł danych, nowych metod pomiaru zjawiska, pozwalających na konfrontację z dotychczasową wiedzą. Przedmiotem pracy jest analiza kapitału społecznego oraz jego związków z rozwojem gospodarczym o charakterze zarówno teoretycznym, jak i empirycznym...(https://aros.pl/ksiazka/diagnoza-zasobow-kapitalu-spolecznego-w-rozwoju-regionalnym-polski-z-wykorzystaniem-metody-ekonomii-eksperymentalnej)

Efektem kilkuletnich poszukiwań naukowych i badań empirycznych prowadzonych w trakcie studiów doktoranckich, a także zainteresowań bliskich tyflopedagogice stała się empiryczna analiza sytuacji edukacyjnej i społecznej uczniów z niepełnosprawnością wzroku kształcących się w szkołach ogólnodostępnych, integracyjnych oraz specjalnych. Przedmiotem żywych dyskusji, zarówno wśród naukowców, jak i decydentów oświatowych, nauczycieli oraz rodziców, jest w ostatnich latach edukacja włączająca. Niniejsza pozycja stanowi kolejny głos w dialogu na temat założeń teoretycznych i potencjału praktycznego tej, coraz bardziej popularnej, koncepcji kształcenia niesegregacyjnego na tle innych możliwości realizowania obowiązku szkolnego: edukacji integracyjnej i specjalnej. Weryfikacja cech swoistych dla każdej z form edukacji odbyła się z udziałem grupy uczniów szczególnie wymagających adekwatnej reakcji szkoły na specjalne potrzeby edukacyjne, a jednocześnie wrażliwych na jej brak – uczniów z niepełnosprawnością wzroku...(https://aros.pl/ksiazka/dziecko-z-niepelnosprawnoscia-wzroku-w-roli-ucznia-szkoly-ogolnodostepnej-integracyjnej-i-specjalnej)

„Praca powinna być lekturą obowiązkową dla dyrektorów, nauczycieli, pracowników ośrodków doskonalenia nauczycieli, jak również osób przygotowujących założenia do systemu kształcenia nauczycieli”. – Z recenzji dr hab. Elżbiety Sałaty, prof. nadzw. UTH...(https://aros.pl/ksiazka/gotowosc-nauczycieli-do-stosowania-nowoczesnych-technologii-informacyjno-komunikacyjnych)

Kolejna książka uznanej specjalistki w dziedzinie rozwoju dziecka, Sally Goddard Blythe! Znaczny odsetek uczniów wykazuje niepełną sprawność ruchową oraz niestabilność postawy. Badania wskazują na bezpośredni związek pomiędzy niedojrzałością układu ruchowego a osiągnięciami w szkole. Jak sobie z tym radzić? Praktyczny przewodnik zawierający informacje na temat prawidłowości w rozwoju ruchowym dziecka i jego powiązań z uczeniem się. Autorka pokazuje związek pomiędzy takimi wskaźnikami, jak koordynacja wzrokowo-ruchowa, kontrola postawy a gotowością dziecka do nauki. Publikacja zawiera narzędzia pozwalające na ocenę aktualnego poziomu rozwoju motoryki dziecka w wieku przedszkolnym i szkolnym, a także kompletny program rozwoju ruchowego. Dzięki odpowiedniemu wsparciu oraz szkoleniom nauczyciele oraz inni specjaliści mogą nauczyć się, jak rozpoznawać oznaki opóźnienia rozwojowego, aby dziecko mogło być skierowane do odpowiedniego terapeuty albo też objęte programem ćwiczeń. Książka stanowi zestaw narzędzi pozwalających: rozpoznać, u których dzieci występują niedojrzałe odruchy wprowadzić program ćwiczeń fizycznych i ocenić wyniki...(http://www.empik.com/jak-ocenic-dojrzalosc-dziecka-do-nauki-goddard-blythe-sally,p1103327418,ksiazka-p)

"Publikacja dotyczy ważnej z perspektywy naukowej dyskusji na temat paradygmatów resocjalizacji. Autor umiejętnie diagnozuje liczne paradoksy polskiej resocjalizacji nieletnich. [...] Analiza materiału badawczego […] uwzględnia realia codziennego życia w zakładzie poprawczym [...], ukazuje współczesne problemy i trudności w funkcjonowaniu tej instytucji w kontekście zachodzących przeobrażeń społecznych, organizacyjno-prawnych, kulturowych. [...] Monografia [...] podejmuje temat aktualny z punktu widzenia pedagogiki (najbliższy pedagogice resocjalizacyjnej), spełnia kryterium nowatorstwa i oryginalności, wskazuje nowe obszary badań – kapitał społeczny i jego komponent, jakim jest zaufanie, zostały przez Autora aplikowane do pedagogiki resocjalizacyjnej. [...] Praca jest bardzo dobrze udokumentowana – Przemysław Frąckowiak dokonał rzetelnego przeglądu interdyscyplinarnej literatury przedmiotu (socjologicznej, pedagogicznej, filozoficznej, prawniczej). Podjęta przez autora analiza odzwierciedla współczesną rzeczywistość zakładu poprawczego, a wnioski z niej są ważne dla teorii i praktyki pedagogiki resocjalizacyjnej oraz dla procesu resocjalizacji w zakładach poprawczych. Co ważne, zostały one oparte na rzetelnej diagnozie niepowodzeń i trudności w funkcjonowaniu zakładu poprawczego, są dostosowane do aktualnych potrzeb i wyzwań, co może sprzyjać skutecznemu działaniu kadry pedagogicznej w zakładach poprawczych." Z recenzji prof. zw. dr hab. Anny Nowak...(https://www.empik.com/kapital-resocjalizacyjny-zakladu-poprawczego-frackowiak-przemyslaw,p1183353691,ksiazka-p)

„W obecnej rzeczywistości dostrzega się wzrost zachowań dewiacyjnych wśród różnych grup wiekowych, co sprawia, że nie maleje zainteresowanie poszukiwaniem skutecznych sposobów ich eliminowania i zapobiegania. […] W kręgu powyższych, społecznie i pedagogicznie ważnych oraz aktualnych kwestii pozostają zagadnienia resocjalizacji instytucjonalnej młodzieży niedostosowanej społecznie, które są podejmowane przez dra Michała Kranca w niniejszej publikacji. Autor analizuje je pod kątem metodycznym dotyczącym formalno-prawnej organizacji, założeń teoretycznych odnoszących się do poszczególnych obszarów zadaniowych oraz sposobów ich osiągania. […] Na podstawie dokonanych analiz formułuje także postulat o potrzebie modernizowania i reformowania młodzieżowych ośrodków wychowawczych. Wskazania do proponowanych zmian organizacyjno-metodycznych przedstawia w autorskim opracowaniu, tj. Ramowym rozkładzie dnia pracy resocjalizacyjnej w młodzieżowym ośrodku wychowawczym oraz Podstawie programowej wychowania resocjalizacyjnego dla młodzieżowych ośrodków wychowawczych. […] Ponadto należy podkreślić, że książka jest poznawczo wartościowa, wyróżnia ją bowiem praktyczna użyteczność dla potrzeb kształcenia i doskonalenia kadr placówek resocjalizacyjnych”. – z recenzji dr hab. Danuty Kowalczyk, prof. UO...(https://aros.pl/ksiazka/metodyka-procesu-resocjalizacji-w-mlodziezowych-osrodkach-wychowawczych)

Rzeczywistość społeczna charakteryzuje się stałymi zmianami i przejawia szereg ambiwalencji i wieloznaczności. Wpisana w nią konieczność trwałego podejmowania decyzji i ryzyka, stawia człowieka wobec szeregu wyzwań życiowych, w tym zawodowych. Konsekwencją przeobrażeń społecznych i gospodarczych jest zwiększenie mobilności i elastyczności oraz otwartości na nowości, co prowadzi również do zmian w przebiegu życia zawodowego. Otwarcie nowych rynków pracy w Unii Europejskiej przyczyniło się do nowych zmian i zjawisk na międzynarodowym rynku pracy. Książka ma na celu poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o adaptację zawodową młodych polskich emigrantów w Wielkiej Brytanii, rozpatrywanym w kontekście poczucia szczęścia poza granicami kraju ojczystego. Poczucie szczęścia, satysfakcja i ogólne zadowolenie z życia są niezmiernie istotnym czynnikiem przetrwania oraz zaadaptowania się w warunkach migracyjnych...(https://aros.pl/ksiazka/mlodzi-emigranci-polscy-pracujacy-w-wielkiej-brytanii-adaptacja-zawodowa-a-poczucie-szczescia)

Celem niniejszej monografii jest naukowa diagnoza obejmująca oszacowanie warunków i perspektyw nauczania i uczenia się języków obcych młodzieży z dysleksją, ze szczególnym uwzględnieniem zasad dydaktyki autonomizującej. Dotychczasowe ustalenia naukowe w tym obszarze są niewystarczające, a zgromadzone dane wymagają usystematyzowania odpowiednio do obecnego polskiego kontekstu edukacyjnego. Rozważania prowadzone są poprzez analizę dotychczasowych ustaleń w tym zakresie (propozycje teoretyczno-analityczne zawarte w rozdziale pierwszym, drugim i trzecim) oraz dyskusję badań własnych zaprezentowanych w rozdziale czwartym. Rozdział pierwszy przedstawia stan badań dotyczący kształcenia językowego młodzieży z dysleksją rozwojową. Wprowadzeniem do niego jest analiza pojęcia i znaczenia dysleksji w procesie nauczania i uczenia się języków obcych – Rozdział drugi poświęcony jest zagadnieniu indywidualizacji nauczania języków obcych młodzieży z dysleksją, jej istocie oraz możliwościom realizacji. Punktem wyjścia do rozważań na ten temat stały się specjalne potrzeby edukacyjne omawiane w kontekście różnic indywidualnych między ludźmi, z perspektywy edukacji włączającej. W rozdziale trzecim nauczanie języków obcych młodych ludzi z dysleksją rozpatrywane jest w kontekście autonomizacji ich uczenia się. Wprowadzenie do dalszych analiz stanowi charakterystyka kategorii „autonomizacja uczenia się”, obejmująca omówienie podstawowych terminów, takich jak: „autonomia”, „półautonomia”, „autonomizacja”, oraz rozważania dotyczące metapoznania i jego roli w autonomizacji. Rozdział czwarty przedstawia badania własne, które mają służyć dostarczeniu nowych danych empirycznych w zakresie przedmiotu rozważań. Ich celem było z jednej strony sporządzenie indywidualnych profili uczenia się języków obcych młodych ludzi z dysleksją umożliwiających postawienie diagnozy potrzebnej do skutecznej organizacji procesu nauczania i uczenia się języków obcych, z drugiej zaś zaproponowanie procedury oraz narzędzi diagnostycznych i prognostycznych przydatnych – zarówno z punktu widzenia nauczyciela, jak i ucznia – w indywidualizacji kształcenia językowego młodych ludzi z dysleksją...(https://aros.pl/ksiazka/nauczanie-i-uczenie-sie-jezykow-obcych-mlodziezy-z-dysleksja)

Czy edukacja – jej istota, cele, proces – wymaga dzisiaj redefinicji? Czy jesteśmy świadkami kolejnych etapów ewolucji, czy też można mówić o bardziej gwałtownych zmianach rewolucyjnych? Czy, myśląc o edukacji, trzeba pójść za głosami, że system wymaga zrównania z ziemią i wybudowania wszystkiego na nowo, albo za tymi, że trzeba trwać przy tradycyjnym modelu, bo tylko on jest naprawdę wartościowy? Niniejsza książka nie stanowi zbioru kompletnych odpowiedzi na powyżej sformułowane pytania. Jest ona raczej wynikiem zatrzymania się w dzisiejszym, szybko pędzącym świecie oraz próbą spojrzenia na trendy i zjawiska dotyczące edukacji i szeroko rozumianych mediów oraz technologii „tu i teraz” – w połowie drugiej dekady XXI wieku. Jest próbą obserwacji i wyciągnięcia wniosków. Dynamika zjawisk w opisywanym obszarze jest tak duża, że eksploracje w tej problematyce są potrzebne cały czas. Jeżeli stanie się dla ciebie drogowskazem, który pozwoli na własne poszukiwania (czy to praktyczne, czy teoretyczne) w nakreślonym obszarze, zamysł autorki będzie można uznać za zrealizowany. Książka ma charakter naukowo-badawczy. Opiera się na wynikach kilkuletnich badań i analiz, jednak można w niej znaleźć również fragmenty o charakterze bardziej popularnonaukowym. Została przygotowana z myślą zarówno o teoretykach, jak i praktykach edukacji. Jeżeli jesteś młodym człowiekiem, który przygotowuje się do tego, aby uczyć innych, lub sam uczysz się, wykorzystując nowości technologiczne, również znajdziesz tutaj coś dla siebie. Publikacja rozpoczyna się od rozważań na temat zachodzących zmian, ich potrzebie i przesłankach do nich prowadzących, a dotyczących instytucji szkoły, współczesnego edukatora i nowoczesnej edukacji. Odnoszą się one przede wszystkim do wybranego obszaru, który takie metamorfozy może powodować, a mianowicie mediów i technologii informacyjno-komunikacyjnych. Nie sposób jednak zastanawiać się nad modelami przyszłej edukacji bez odwołania się do uznanych teorii. Zatem w drugim rozdziale można zapoznać się z zagadnieniami behawioryzmu, konstruktywizmu, kognitywizmu i konektywizmu...(http://www.empik.com/nowe-media-technologie-i-trendy-w-edukacji-w-kierunku-mobilnosci-i-ksztalcenia-hybrydowego-frania-monika,p1184621182,ksiazka-p)

Przejęcie władzy na Kubie przez Rala Castro w 2008 roku to bez wątpienia moment przełomowy, albowiem zakończył się pewien etap, a zarazem rozpoczął nowy w historii karaibskiej wyspy. Czy jednak w rzeczywistości brat el Comandante przyczyni się do polepszenia życia mieszkańców Kuby? Książka stanowi analizę tego, co zmieniło się na przełomie lat 2008 2015 na Kubie w dziedzinie praw człowieka oraz jak postrzegają te zmiany obywatele. Książka bazuje na wywiadach, rozmowach z Kubańczykami oraz raportach pozarządowych organizacji broniących prawa człowieka. Opiera się również na artykułach, reportażach pojawiających się w prasie kubańsko-amerykańskiej, a także na statystykach oraz dokumentach takich jak konstytucja kubańska i Powszechna Deklaracja Praw Człowieka...(http://aros.pl/ksiazka/nowy-castro-stara-cuba)

Publikacja jest wynikiem trzyletniego projektu badawczego zatytułowanego „Rodziny z wyboru w Polsce” dotyczącego życia rodzin nieheteroseksualnych. Sam termin „rodziny z wyboru” służy do nazwania różnorodności nieheteronormatywnych form związków intymnych i jest próbą upowszechnienia używanej na Zachodzie terminologii w odniesieniu do rodzin osób nieheteroseksualnych. Jednym z podstawowych celów publikacji jest pokazanie złożoności i różnorodności konfiguracji rodzinnych i intymnych tworzonych przez osoby nieheteroseksualne oraz zrozumienie wyzwań, z którymi zmagają się w codziennym życiu. Zamiast z góry zakładać, jak żyją osoby nieheteroseksualne i uznawać, że nie tworzą one rodzin – co stanowi dominującą tendencję w większości polskich badań opinii publicznej i w wielu publikacjach polskiej socjologii rodziny, Autorka stara się zgłębić, jak osoby LGBT definiują swoje rodziny, w jaki sposób je tworzą i nadają znaczenie poprzez swoje codzienne aktywności oraz czego sami potrzebują i w jaki sposób chcieliby być społecznie i prawnie rozpoznani. To podejście teoretyczno-metodologiczne wpisuje się w nurt „nowych studiów nad rodziną” (New Family Studies) postulujących odrzucenie tradycyjnego pojęcia „rodziny” jako ideologicznie obciążonego. Nowe studia nad rodziną wzywają do kompleksowego rozumienia rodziny oraz podkreślają znaczenie rzeczywistych i codziennych praktyk dla dynamicznych przemian życia rodzinnego. Dzięki rozpoznaniu konfiguracji rodzinnych, które były dotychczas niewidzialne dla socjologii rodziny lub uznawane za odstępstwo od normy, zyskujemy nowe spojrzenie na rzeczywistość społeczną. Autorka przygląda się, jak wygląda życie codzienne rodzinne osób nieheteroseksualnych w różnych jego obszarach (intymność, rodzicielstwo, jawność i dyskryminacja, relacje rodzinne i sieci wsparcia, trajektorie życiowe, etc.), jakie praktyki rodzinne są istotne dla poszczególnych obszarów, jakie strategie prezentowania własnej rodzinności w nich dominują. Ten dynamiczny, kontekstualny, wielowymiarowy obraz rodziny pozwala zupełnie inaczej niż w dotychczasowych debatach odpowiedzieć na pytanie, czy rodziny nieheteroseksualne są podobne (paradygmat asymilacji) czy inne (paradygmat różnicy, subwersji) od rodzin heteroseksualnych. Książka Joanny Mizielińskiej może być ważnym głosem w debacie publicznej na temat związków partnerskich i sytuacji osób nieheteroseksualnych w Polsce. 53 wywiady biograficzne oraz badanie etnograficzne, którego materiał składał się z 129 wywiadów z parami i indywidualnych, około 651 notatek obserwacyjnych, ponad stu fotografii, 41 map rodziny, 21 map, gdzie zaznaczono miejsca ważne dla rodzin i 21 raportów etnograficznych – to potężny materiał badawczy i cenne źródło informacji dla wszystkich, którzy gotowi są zweryfikować obiegowe opnie na temat życia osób niehetroseksualnych w Polsce...(https://aros.pl/ksiazka/odmienne-czy-zwyczajne-rodziny-z-wyboru-w-polsce)

Zjawisko zaginięć osób jest problemem społecznym o szczególnej wadze. W Polsce każdego roku ginie średnio ponad 17 tysięcy osób, z czego 2 tysięcy nie udaje się odnaleźć mimo pomocy wyspecjalizowanych instytucji. Dostrzeżone przez Autorkę nieprawidłowości oraz zaniedbywany przez naukowców rozmiar zjawiska, jak również marnujący się potencjał grup poszukiwawczo-ratowniczych działających ochotniczo podyktowały kierunek badań. Temat organizacji poszukiwań ludzi zaginionych wydaje się o tyle warty badania, iż do jego analizy potrzeba synergii kilku dziedzin naukowych. Książka składa się z czterech rozdziałów. W pierwszym Autorka skupiła się na wyszczególnieniu pytań oraz metod badawczych, technik i narzędzi badań, a także na przedstawieniu podstawowych kwestii teoretycznych dotyczących zaginięć oraz profili osób zaginionych wraz z badaniami konkretnych przypadków. Rozdział drugi rozpoczyna się opisem procedur poszczególnych organów świadczących pomoc przy poszukiwaniach i stanowi część badań opisujących zastaną rzeczywistość, a także potwierdzających słuszność funkcjonowania konkretnych podmiotów lub jej brak. Trzeci rozdział został w całości poświęcony badaniu ankietowemu dotyczącemu preferencji wyboru poszczególnych organów świadczących pomoc w zakresie poszukiwania osób zaginionych oraz wyciągniętym wnioskom. Ostatni rozdział dotyczy oceny pracy instytucji, głównie policji, ale wspomniano również o pozostałych organach. Znajduje się w nim ocena stanu obecnego, jak również propozycje ulepszeń, a także ogólna ocena badań...(https://aros.pl/ksiazka/organizacja-poszukiwan-ludzi-zaginionych)

Problematyka reintegracji i readaptacji społecznej skazanych stanowi jeden z głównych obszarów badawczych współczesnej pedagogiki resocjalizacyjnej, a w szczególności pedagogiki penitencjarnej. W monografii Wybrane problemy readaptacji skazanych oraz pomoc postpenitencjarna w działaniach resocjalizacyjnych zostały przedstawione różnorodne aspekty pomocy postpenitencjarnej dla osób skazanych. Przedstawiono je z perspektywy prawnej, pedagogiczno-psychologicznej i socjalnej. Ma ona charakter diagnostyczny. Całość opracowania można podzielić na trzy części. Pierwsza część poświęcona jest analizie literatury związanej z tematem readaptacji społeczno-zawodowej osób skazanych w systemie penitencjarnym. Głębszemu opracowaniu został poddany polski system penitencjarny w wymiarze pedagogicznym z uwzględnieniem wszelkich regulacji prawnych i systemowych. Następnie w dalszej części rozdziału można zweryfikować procedurę odbywania kary pozbawienia wolności w Polsce z postępowaniem z osobami skazanymi w innych krajach europejskich. W rozdziale tym opisane zostały również formy, struktury i organizacja pomocy postpenitencjarnej, która jest nieodzownym komponentem skutecznego powrotu skazanych do społeczeństwa. Ostatnim elementem, który został opisany w części pierwszej to także proces readaptacji społeczno-zawodowej osób odbywających karę pozbawienia wolności, jego zadania, funkcje oraz przebieg. Autorka wiele miejsca poświeciła współczesnym programom readaptacyjnym, które są realizowane w Polsce w zakładach karnych. Druga część dotyczy metodologii badań w którym opisana została grupa badawcza skazanych i narzędzia badawcze. Trzecia część ujmuje analizę wyników przeprowadzonych badań w środowisku izolacyjnym. W rozdziale tym przedstawione zostały wypowiedzi skazanych, wychowawców penitencjarnych i kuratorów penitencjarnych na temat rzeczywistej readaptacji społecznej więźniów, ich problemów i możliwości wprowadzania nowoczesnych rozwiązań readaptacyjnych. W zakończeniu autorka podaje szereg rekomendacji dla ulepszenia i sprawniejszego działania systemu penitencjarnego w Polsce, propozycje działań profilaktycznych i pomocowych na rzecz osób pozbawionych wolności i ich rodzin. Zawartość książki ma ułatwić zrozumienie trudności i problemów więźniów, z którymi stykają się w warunkach izolacyjnych i potem wolnościowych. Ze względu na to, że publikacja zawiera niezbędne informacje o charakterystycznych dla poruszanej problematyki zjawiskach i objaśnieniach kluczowych terminów, środki i metody oraz wskazania podstawy prawnej działania resocjalizacyjnego, opisuje teorie, koncepcje i czynniki przestępczości, stanowi cenne źródło wiedzy dla studentów pedagogiki, prawa, pracy socjalnej, psychologii i socjologii, jak i dla osób, którzy na co dzień zajmują się działalnością wychowawczą, profilaktyczną i resocjalizacyjna...(https://aros.pl/ksiazka/problemy-readaptacji-skazanych-i-pomoc-w-ich-resocjalizacji)

Publikacja omawiająca problem postaw pracowników socjalnych w czasie działań z osobami zaburzonymi psychicznie.

Książka znakomicie ukazuje zarówno od strony teoretycznej, jaki i prezentowanych w niej wyników oryginalnych badań to, o co toczy się spór w naszym kraju – wiek rozpoczynania nauki szkolnej, dostęp do wychowania przedszkolnego, udział rodziców w kreowaniu środowiska edukacyjnego przygotowującego do pełnienia roli ucznia itp. Już wgląd w strukturę publikacji, która jest przejrzysta i klarowna, zachęca do jej uważnej lektury, gdyż obiecuje uporządkowanie myśli, jasność wywodu i łatwość wybiórczego odnajdywania w tekście interesujących wątków. Na uwagę zasługuje sugestia zastanowienia się nad koniecznością poszerzenia zakresu pojęcia zawartego w tytule książki: „gotowość szkolna” – odnosząc ją nie tylko do przedszkolaków czy do samej szkoły, ale także do rodziców, którzy powinni zostać przygotowani do świadomego udziału w edukacji swoich dzieci...(http://aros.pl/ksiazka/rodzice-a-gotowosc-szkolna-dzieci)

Książka jest znakomitym przykładem jakościowych badań zaangażowanych, zrealizowanych w konsekwentnie prowadzonej strategii metodologicznej, polegającej na wcześniejszym przyjęciu obecnego w nauce rozumienia podstawowej kategorii pojęciowej, jaką jest sukces. Autorki świetnie, na najwyższym poziomie profesjonalizmu, analizują współczesne koncepcje sukcesu, dostrzegając dynamiczny, procesowy charakter zachowań z nim związanych. Problematyzują fenomen współczesnego ojcostwa, zarówno na gruncie teorii jak i własnych badań prezentują nam czytelnikom, bogaty i trudny świat ojców sprawujących po rozwodzie opiekę na dzieckiem. Pokazują różne oblicza trudnego ojcostwa, pokazują jego liczne, subiektywnie nadawane znaczenia. Swoimi społecznie zaangażowanymi badaniami stwarzają innym szansę na emancypację. Pokazują, jak można sobie radzić z trudnościami, jak walczyć o ważne dla siebie wartości, jak osiągnąć sukces i jakie są jego koszty. Na rynku wydawniczym pojawia się więc książka interesująca, nowatorska, ważna, prezentująca zaangażowane badania pedagogiczne. [Z recenzji prof. dr hab. Mirosławy Nowak-Dziemianowicz]...(https://aros.pl/ksiazka/sukces-jako-doswiadczenie-biograficzne-ojcow)