Celem niniejszego opracowania jest szeroko rozumiana refleksja nad kategoriami (nie)obecnymi w obszarze współczesnej edukacji. Staje się ona szczególnie istotna w kontekście permanentnych reform w systemie oświaty, które choć wprowadzają wiele deklarowanych zmian, to nadal pozostają na poziomie strukturalnym, tzn. dotyczą zewnętrznych aspektów szkoły. Jednak, jak zauważa Marek Konieczniak, zmiany strukturalne nigdy nie zmieniają paradygmatu, z którego się wywodzą, a dominujący paradygmat polskiej szkoły wciąż mocno opiera się na uprzedmiotawianiu wszystkich podmiotów edukacji. Budowanie paradygmatu jest procesem oddolnym, co staje się szansą na jego zmianę. Tam, gdzie osoby zaangażowane w edukację (nauczyciele, rodzice, uczniowie) czują, że należy podejmować nowe inicjatywy i działania, tam zmienia się ludzka świadomość i więcej uwagi poświęca się m.in. zaniedbanym kategoriom, co pozwala na wychodzenie poza ramy obowiązującego paradygmatu. Zaproponowane przez Autorów opracowania i analizy wpisują się w ten kierunek i koncentrują wokół trzech zasadniczych nurtów: 1. (Nie)obecne lub zaniedbane kategorie edukacyjne. 2. Dziecko w (nie)obecnych przestrzeniach oddziaływań edukacyjnych. 3. (Nie)obecne podmioty wychowania. Powyższe obszary wyraźnie wskazują, że miarą i oceną wartości edukacji powinny być nie tylko kryteria „szkolne” podlegające miarom i wskaźnikom, ale także „życiowe”, „zawodowe”, „społeczne” i „kulturalne”, ponieważ – podążając za Czesławem Banachem – chodzi przecież o to, aby młodzież i dorośli ludzie umieli funkcjonować w różnych formach aktywności oraz samorealizować się i rozwijać jako „kapitał ludzki”. Niniejsza monografia składa się z trzech tematycznie wyselekcjonowanych części. W pierwszej z nich podjęto analizę w zakresie (nie)obecnych lub zaniedbanych kategorii edukacyjnych. Rozważania rozpoczyna tekst Danuty Waloszek, która w sposób wnikliwy przedstawia i wyjaśnia znaczenie pewności i niepewności w kształceniu kandydatów na nauczycieli. Autorka uważa, że studenci powinni się uczyć organizacji warunków edukacji z uwzględnieniem cech i właściwości dzieci, które są aktywne i nieprzewidywalne. Muszą więc nastawiać się na niepewność jako zjawisko cywilizacyjne i edukacyjne, uczyć się oczekiwania nieoczekiwanych zachowań. Danuta Opozda, podejmując refleksję nad potocznością w przestrzeni codzienności edukacyjnej, przedstawia tę kategorię jako podręczną wiedzę wpisaną w rzeczywistość edukacyjną. Jednocześnie akcentuje fakt, że ta codzienna wiedza nie jest w dostateczny sposób dostrzegana i respektowana w pracy pedagogicznej nauczycieli i wychowawców...(https://aros.pl/ksiazka/kategorie-nieobecne-w-edukacji)

Zupełnie nowa odsłona cyklu "Mamoko": pomysłowa książka obrazkowa do zabawy w wyszukiwanie słów. Ale tu tłoczno! Gdzie nie spojrzeć, aż roi się od postaci, przedmiotów i zwierząt. Czy znasz ich nazwy? Sprawdź to! Na czym gra łoś muzykant? Kto zagląda w paszczę krokodyla? Jakie zwierzę ściga się z zającem? Wyszukuj rzeczy, których nazwy zaczynają się na literę podaną w lewym lub prawym górnym rogu ilustracji. Czy uda Ci się odnaleźć wszystkie? Liczba pod literą podpowie Ci, ile jest ich na pewno. A może zdołasz znaleźć jeszcze więcej? Do dzieła! Jeśli potrafisz, możesz szukać słów także w innych językach...(https://lenaczyta.pl/Mam-oko-na-litery-p324092)

Książka Bożeny Majerek konstruktywnie wpisuje się w obecne [...] dyskusje na temat przemian kultury współczesnej i związanych z nimi rekonstrukcji tożsamości człowieka. [...] To publikacja stojąca na bardzo wysokim poziomie merytorycznym - i to zarówno w kontekście [...] założeń teoretycznych i metodologicznych, narracji oraz argumentacji, jak i konkretnych rezultatów analitycznych. [...] Autorka dobrze porusza się w niej po „teoriach” i „rzeczywistościach” [...], a przeprowadzane narracje są mocno osadzone - w wyznaczonej przez tytułowy problem - logice pracy. [...] Bożena Majerek nie konfrontuje wyłaniających się z analiz obrazów teorii, myśli i rzeczywistości, czy wyników dociekań badawczych z jakimikolwiek obrazami „idealnymi” czy „postulowanymi”. [...] Literatura [...] jest bardzo reprezentatywna dla badanego problemu; jej bogactwo i dogłębność wykorzystania stanowi bardzo ważną zaletę książki. Autorka wykazuje przy tym dużą wrażliwość na przemiany kultury współczesnej i przemiany tożsamości, potrafiąc je jednocześnie bardzo dobrze „skonceptualizować” oraz poddać wnikliwej analizie. Wykazuje się przy tym ogromną erudycją, a także umiejętnością myślenia w kategoriach interdyscyplinarnych (nauka o edukacji, socjologia kultury, psychologia itd.). Fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Zbyszko Melosika Bożena Majerek ukazuje niepewność jako trwały atrybut bytu człowieka, który mierzy się ze złożonością wciąż przerastającego go świata. [...] Autorka przytacza koncepcje i poglądy wielu naukowców krajowych i zagranicznych, dając tym samym dowody dobrej znajomości literatury. [...] Jej zdaniem kategoria niepewności przestaje mieć współcześnie jedynie kontekstowe znaczenie, staje się wręcz kategorią podstawową. W związku z tym książka Niepewność w społeczeństwie współczesnym. Studium socjopedagogiczne dotyczy ważnej problematyki, która jest zbyt rzadko podejmowana w polskiej literaturze pedagogicznej. Na aprobatę zasługuje interdyscyplinarny charakter prowadzonych analiz i włączenie do rozważań pedagogicznych filozofów, psychologów i przedstawicieli innych nauk społecznych i humanistycznych. [...] Na uwagę zasługuje ostatni rozdział, w którym ukazano kierunki działań edukacyjnych i pracy nad sobą poszczególnych ludzi. Mogą one przyczynić się do ograniczenia zjawiska niepewności człowieka w warunkach gwałtownej zmiany, nierzadko występującego chaosu oraz wyzwań przyszłości [...]. Fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Mirosława Szymańskiego...(https://aros.pl/ksiazka/niepewnosc-w-spoleczenstwie-wspolczesnym-studium-socjopedagogiczne)

Czy edukacja – jej istota, cele, proces – wymaga dzisiaj redefinicji? Czy jesteśmy świadkami kolejnych etapów ewolucji, czy też można mówić o bardziej gwałtownych zmianach rewolucyjnych? Czy, myśląc o edukacji, trzeba pójść za głosami, że system wymaga zrównania z ziemią i wybudowania wszystkiego na nowo, albo za tymi, że trzeba trwać przy tradycyjnym modelu, bo tylko on jest naprawdę wartościowy? Niniejsza książka nie stanowi zbioru kompletnych odpowiedzi na powyżej sformułowane pytania. Jest ona raczej wynikiem zatrzymania się w dzisiejszym, szybko pędzącym świecie oraz próbą spojrzenia na trendy i zjawiska dotyczące edukacji i szeroko rozumianych mediów oraz technologii „tu i teraz” – w połowie drugiej dekady XXI wieku. Jest próbą obserwacji i wyciągnięcia wniosków. Dynamika zjawisk w opisywanym obszarze jest tak duża, że eksploracje w tej problematyce są potrzebne cały czas. Jeżeli stanie się dla ciebie drogowskazem, który pozwoli na własne poszukiwania (czy to praktyczne, czy teoretyczne) w nakreślonym obszarze, zamysł autorki będzie można uznać za zrealizowany. Książka ma charakter naukowo-badawczy. Opiera się na wynikach kilkuletnich badań i analiz, jednak można w niej znaleźć również fragmenty o charakterze bardziej popularnonaukowym. Została przygotowana z myślą zarówno o teoretykach, jak i praktykach edukacji. Jeżeli jesteś młodym człowiekiem, który przygotowuje się do tego, aby uczyć innych, lub sam uczysz się, wykorzystując nowości technologiczne, również znajdziesz tutaj coś dla siebie. Publikacja rozpoczyna się od rozważań na temat zachodzących zmian, ich potrzebie i przesłankach do nich prowadzących, a dotyczących instytucji szkoły, współczesnego edukatora i nowoczesnej edukacji. Odnoszą się one przede wszystkim do wybranego obszaru, który takie metamorfozy może powodować, a mianowicie mediów i technologii informacyjno-komunikacyjnych. Nie sposób jednak zastanawiać się nad modelami przyszłej edukacji bez odwołania się do uznanych teorii. Zatem w drugim rozdziale można zapoznać się z zagadnieniami behawioryzmu, konstruktywizmu, kognitywizmu i konektywizmu...(http://www.empik.com/nowe-media-technologie-i-trendy-w-edukacji-w-kierunku-mobilnosci-i-ksztalcenia-hybrydowego-frania-monika,p1184621182,ksiazka-p)