"W ostatnim czasie bardzo często przytacza się w środkach przekazu, a także na spotkaniach różniej rangi oświatowej zwrot "cyfryzacja". Decydując się na odmianę nie tylko przez przypadki, ale także poszerzając zakres znaczenia, autor podjął owocną próbę ukazania, jak - z upływem czasu - kształtowało się określenie technologii informacyjnej wraz z konsekwencjami dotyczącymi wykluczenia czy włączenia cyfrowego. Autor zwraca uwagę, że uczniom każdej szkoły, a szczególnie uczniom szkoły zawodowej, są potrzebne działania odbierane i realizowane jako mądra cyfryzacja." fragment recenzji wydawniczej Prof. nadzw. dr hab. inż. Tomasza Królikowskiego...(http://www.empik.com/elementy-cyfryzacji-edukacji-z-elementami-modyfikacji-ksztalcenia-zawodowego-mikulski-kazimierz,p1126047663,ksiazka-p)

„Praca powinna być lekturą obowiązkową dla dyrektorów, nauczycieli, pracowników ośrodków doskonalenia nauczycieli, jak również osób przygotowujących założenia do systemu kształcenia nauczycieli”. – Z recenzji dr hab. Elżbiety Sałaty, prof. nadzw. UTH...(https://aros.pl/ksiazka/gotowosc-nauczycieli-do-stosowania-nowoczesnych-technologii-informacyjno-komunikacyjnych)

Książka ukazuje problemy związane z definiowaniem kompetencji, ich kształceniem i ocenianiem, ze zjawiskiem niedostosowania potencjału kompetencyjnego aktualnych i potencjalnych pracowników do wymagań pracodawców oraz propozycje sposobów ich rozwiązywania. Publikacja prezentuje modele kształcenia kompetencji oraz czynniki charakteryzujące ścieżkę edukacyjną i zawodową mogące sprzyjać rozwojowi kompetencji społecznych. Książka ma na celu przedstawienie czytelnikowi kompleksowej wiedzy umożliwiającej holistyczne podejście do kategorii „kompetencje” oraz świadome projektowanie ścieżki rozwoju kompetencji i zarządzanie kompetencjami...(http://www.empik.com/kompetencje-aspekty-teoretyczne-i-praktyczne-jeruszka-urszula,p1126049069,ksiazka-p)

Dziecko niekoniecznie musi dostawać to, czego chce. Ale w szkole musi bezwzględnie dostać to, czego potrzebuje. Szkoła powinna zapewnić młodym podopiecznym oparte na zaufaniu relacje z ludźmi, którzy w nich wierzą, wspierającą społeczność oraz wyzwania odpowiadające ich dojrzałości i zainteresowaniom, dzięki którym uczą się samodzielnego myślenia, wymiany poglądów i współdziałania. Uczniowie powinni też mieć możliwość nabywania tych kompetencji, które przygotują ich do dorosłości i życia zawodowego...(https://aros.pl/ksiazka/kompetencje-bez-tajemnic-rozwijanie-kompetencji-to-nie-czary)

Problematyką osobowości nauczyciela zajmowali się głównie psycholodzy. Pierwsze polskie dociekania w tym zakresie odnoszą się nie do osobowości, lecz do „duszy” nauczyciela. Później pojawiły się prace traktujące o jego „instynkcie” i „typie antropologicznym”. Przedmiotem kolejnych rozważań stał się „talent” nauczyciela i wreszcie zaczęto zajmować się nauczycielską „osobowością”. Pojmowano ją zresztą rozmaicie – jako strukturę, w której dominującą rolę odgrywają czynniki biologiczne bądź psychologiczne, pedagogiczne czy społeczne. W badaniach nad zawodem nauczyciela prowadzonych w ostatnich kilkudziesięciu latach daje się zauważyć zjawisko odchodzenia od badań normatywno-spekulatywnych, opartych na rozumowaniu dedukcyjnym, i podejmowaniu badań empirycznych, opartych na rozumowaniu indukcyjnym. W re?eksji nad nauczycielem mamy do czynienia z przesuwaniem się punktu ciężkości z prób nakreślenia obrazu idealnego nauczyciela w kierunku badań empirycznych czynnych zawodowo rzeczywistych nauczycieli, kończących się z reguły próbami typologii. […] Jeden z najwybitniejszych twórców polskiej pedeutologii – Jan Władysław Dawid – w swoim dziele O duszy nauczycielstwa pisał, że: „Istotą nauczycielskiego powołania jest miłość dusz ludzkich”. Ta miłość do wychowanków stanowiła dla autora fundament efektywności pracy wychowawczej i motywację do samokształcenia nauczyciela. […] W ostatnich latach odnotowuje się coraz częściej badania nad rzeczywistym nauczycielem. Analizuje się jego czynności zawodowe i poszukuje czynników warunkujących większą efektywność pracy. W badaniach tych coraz wyraźniej eksponuje się aspekt prakseologiczny. Szuka się odpowiedzi na pytania: co powinien wiedzieć i umieć dobry nauczyciel określonej specjalności? Jak poszczególne czynności związane z wykonywanym zawodem powinien wykonywać, aby działać sprawnie i skutecznie? Jakie kompetencje moralne, społeczne i komunikacyjne powinien posiadać? Przy zastosowaniu w badaniach metody indukcyjnej stwierdzono rzeczywiste cechy konkretnych nauczycieli lub grup nauczycielskich. Pokazano czynniki warunkujące osiąganie sukcesów pedagogicznych, wskazano na zależności między cechami osobowo-zawodowymi i niektórymi czynnikami zewnętrznymi a rezultatami pracy. […] Jak pisze autor Nauczyciel dokonały publikacji Janusz Bielski cech efektywnego nauczyciela poszukuje się również dzisiaj, ale coraz częściej pojawiają się u badaczy przekonania, że cechy te nie są wrodzone i że można je wykształcić w procesie przygotowania zawodowego. Głównym przedmiotem współczesnych badań staje się rzeczywisty nauczyciel, działający w konkretnych warunkach. Odrzuca się założenie, że nauczyciel jest z natury doskonały. Wytworzył się też „realistyczny” stosunek do jego pracy dydaktyczno-wychowawczej, z pewnym odcieniem krytycyzmu. Nauczyciel, który nie najlepiej wykonuje swoje zadania, może spotkać się z brakiem akceptacji nie tylko ze strony swoich zwierzchników. Powstała swego rodzaju społeczna presja na doskonalenie się w zawodzie. Coraz częściej odrzuca się pogląd o istnieniu jakiegoś jednego warunku decydującego o efektach pracy zawodowej nauczyciela, a przyjmuje się założenie, że rezultaty pracy uwarunkowane są całym zespołem różnorodnych czynników...(https://www.empik.com/nauczyciel-doskonaly-bielski-janusz,p1140405298,ksiazka-p)

Współczesna szkoła stale się zmienia. Dzieje się tak wskutek zmian zarówno społeczno-kulturowych, cywilizacyjnych czy technologicznych, jak i inicjowanych i kreowanych przez osoby odpowiedzialne za politykę edukacyjną. Badania naukowe podejmowane przez współczesnych badaczy wpisują się w trendy zmian, a wnioski z badań nierzadko wdraża się do szkolnej rzeczywistości. Przeobrażenia te generują jednak wciąż nowe pola badawcze, do których można zaliczyć m.in. prezentowane w niniejszej publikacji, wymagające pogłębionej eksploracji, a w konsekwencji opracowania strategii sprzyjających rozwojowi szkoły oraz aktywnemu angażowaniu się w zmianę społeczną i jej inicjowanie. Niniejsza publikacja jest uzupełnieniem mało popularnych obszarów naukowych zainteresowań i odpowiedzią na pojawiające się pytania o rozumienie kategorii charakterystycznych dla pedeutologicznych badań. Składa się ona z trzech części. Pierwsza nosi tytuł Nauczyciel w relacjach odpowiedzialności, druga Nauczyciel we wspólnocie pokoju nauczycielskiego, trzecia zaś Nauczyciel w sojuszu z rodzicami. Zaprezentowane w książce zagadnienia dotyczące odpowiedzialności nauczycieli, ich współpracy z rodzicami i ze sobą nawzajem mogą służyć zwłaszcza początkującym nauczycielom, którzy mają jeszcze niewielkie doświadczenia w tej materii. Publikacja jest również pomocna dla studentów kierunków pedagogicznych i nauczycielskich, których wyobrażenia o pracy nauczyciela nie wykraczają często poza koncentrowanie się na uczniu oraz sprawnym i efektywnym realizowaniu cirriculum. Doświadczonym nauczycielom pozwoli zaś ona odświeżyć spojrzenie na to, co ważne w zakresie kooperacji, oraz usystematyzuje ich wiedzę i wzbudzi w nich refleksję, by szukać uzasadnienia podejmowanych działań. Podjęcie analiz naukowych z wykorzystaniem kategorii terminologicznych: „odpowiedzialność”, „wspólnota pokoju nauczycielskiego”, „współpraca nauczycieli z rodzicami” z perspektywy pracy nauczyciela otwiera nowe i wartościowe poznawczo, a sporadycznie podejmowane przez pedeutologów, pola analiz teoretycznych...(https://aros.pl/ksiazka/odpowiedzialnosc-wspolnotowosc-wspolpraca-w-szkole)