Doświadczenie autorów publikacji w zakresie cyberbezpieczeństwa umożliwia perspektywiczne spojrzenie z różnych stron na temat cyberprzestrzeni i czyhających tam niebezpieczeństw dla człowieka. Wielość poruszonych tematów pozwala poznać i zrozumieć współczesne i przyszłe wyzwania w tej dziedzinie. Książka wskazuje, że zarówno poszczególne rządy uzbrojone w najnowocześniejsza technologię, jak i specjalistów z cyberbezpieczeństwa, są tak samo podatne na zagrożenia i bezbronne jak zwykli użytkownicy...(https://aros.pl/ksiazka/cyberbezpieczenstwo-dzieci-i-mlodziezy-realny-i-wirtualny-problem-polityki-bezpieczenstwa)

Rzeczywistość społeczna XXI wieku, pomimo olbrzymiego potencjału komunikacyjnego ludzkości i nieograniczonego niemalże dostępu do informacji i wiedzy, zdradza objawy kryzysu. Świat okazuje się nie tak bezpieczny, przewidywalny i oparty na rozumie, jak przez dziesięciolecia przewidywali orędownicy koncepcji społeczeństwa informacyjnego. Rozwój globalnej sieci komputerowej oraz towarzyszący temu wzrost znaczenia cyfrowej kultury masowej nie gwarantują stabilności i rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Nieskrępowany przepływ informacji i nieograniczone możliwości komunikacyjne umożliwiają bowiem nie tylko cyrkulację szlachetnej myśli i szczytnych idei, ale znacząco wzmacniają także ciemną stronę ludzkiej natury. Obok bezdyskusyjnie pozytywnych koncepcji i poglądów, równoważne (a często wręcz bardziej wyraźne i dobitniej oddziałujące) miejsce w sieci znajdują także poglądy radykalne. Praca opisuje związki między cyfrową kulturą masową XXI wieku a kulturą polityczną społeczeństwa informacyjnego, w perspektywie społeczno-regulacyjnej koncepcji kultury Jerzego Kmity...(https://aros.pl/ksiazka/cyfrowa-kultura-masowa)

"Edukacja medialna to zadanie ogólnospołeczne, ponieważ wszyscy obywatele są użytkownikami i beneficjentami różnych technologii, które wykorzystują we wszystkich kluczowych sferach własnego życia. [...] Współczesna cywilizacja medialna niesie ze sobą nie tylko szanse, ale również liczne zagrożenia dla rozwoju, zdrowia, a nawet życia człowieka. Jedynie na drodze edukacji do nowych technologii, poprzez nie i dla nich jesteśmy w stanie sprostać tym wyzwaniom, a w rezultacie budować solidne fundamenty dla społeczeństwa obywatelskiego, społeczeństwa wiedzy i społeczeństwa demokracji komunikacyjnej." Agnieszka Ogonowska, Grzegorz Ptaszek...(http://www.empik.com/edukacja-medialna-w-dobie-wspolczesnych-zmian-kulturowych-spolecznych-i-technologicznych-opracowanie-zbiorowe,p1125236011,ksiazka-p)

Prowokujące spojrzenie na nowy zdigitalizowany krajobraz dzieciństwa ze wskazówkami, jak się w nim poruszać. Opierając się na przełomowych badaniach w dziedzinie ekonomii, psychologii, filozofii oraz edukacji, Jordan Shapiro w „Nowym dzieciństwie” pokazuje, jak technologia prowadzi ludzkość w kierunku świetlanej przyszłości, w której nasze dzieci będą mogły tworzyć nowe, lepsze modele globalnego zaangażowania obywatelskiego, łączności i społeczności. Shapiro oferuje konkretne, praktyczne rady, jak efektywnie wychowywać i edukować dzieci w zglobalizowanym nowym świecie oraz zapewnia narzędzia i techniki wykorzystywania technologii do komunikowania się z dziećmi i pomagania im w nauce i rozwoju. Porównuje on obecny okres do innych wielkich technologicznych rewolucji w historii ludzkości i przedstawia zabawne mikro-historie elementów kultury takich jak piaskownica, malowanie palcami, rodzinny obiad i inne. „Nowe dzieciństwo” prezentuje dający nadzieję kontrapunkt dla bojaźliwego załamywania rąk, które charakteryzuje współczesną narrację dotyczącą dzieci i technologii i przedstawia aktualny, inspirujący i pozytywny obraz dzisiejszych dzieci, które będą gotowe stworzyć świat postępowy, różnorodny, znaczący i połączony na wiele różnych sposobów, świat, którego dzisiejsi dorośli nie są w stanie sobie wyobrazić. Dr Jordan Shapiro jest uznanym na świecie amerykańskim autorem i badaczem. Wykłada w Temple University's Intellectual Heritage Program, w latach 2012-2017 pisał dla Forbes na temat globalnej edukacji, cyfrowej zabawy i życia rodzinnego. Mieszka w Filadelfii z dwoma synami...(https://aros.pl/ksiazka/nowe-cyfrowe-dziecinstwo-jak-wychowywac-dzieci-by-radzily-sobie-w-usieciowionym-swiecie)

Książka stanowi kompendium podstawowej wiedzy związanej z psychologią mediów. Przedstawia jej umiejscowienie na tle innych subdyscyplin psychologii oraz filmoznawstwa, medioznawstwa i komunikologii (nauki o mediach i komunikowaniu), genezę powstania, zakres i przedmiot zainteresowań, jak również wykorzystywane metody badawcze. To czyni z psychologii mediów dyscyplinę hybrydyczną, która obejmuje cztery sfery: metodologię (M), etykę (E), teorię (T) i aplikację (w sumie: META); pretenduje ona do roli psychologii zintegrowanej, która w ramach spójnego systemu teoretycznego łączy wiedzę z wymienionych powyżej dyscyplin i subdyscyplin. Ów hybrydyczny charakter powoduje, że zagadnienia psychologiczne są prezentowane w ramie medialnej i na odwrót, po to, by w pełni pokazać specyfikę tej relatywnie nowej subdyscypliny psychologii. Zamieszczone w każdym rozdziale przypisy dolne oraz tzw. literatura rozszerzająca są adresowane do Czytelników, którzy mieliby ochotę pogłębić przedstawioną w książce wiedzę źródłową. Podręcznik bowiem ze swej natury narzuca autorowi pewne ograniczenia związane z możliwie syntetycznym i uproszczonym sposobem prezentowania opisywanych zagadnień, ale powinien oferować wskazówki do indywidualnych poszukiwań, zorientowanych na określone zainteresowania.(https://bonito.pl/k-1599758-psychologia-mediow-i-komunikowania)