Miała być kimś innym. "Telewizja? O nie!" – usłyszała, gdy w rodzinnym domu ojciec odebrał telefon z propozycją, by Agata Młynarska zadebiutowała przed kamerą. Plan był inny – matura, a potem studia, najlepiej polonistyka. Prawie została nauczycielką, ale dogoniło ja przeznaczenie. Choć biegło zakosami. Wzięła udział w konkursie na prezenterów i została finalistką, ale pracy nie dostała, nie miała jeszcze skończonych studiów. Zadebiutowała w nowym dzienniku, ale program szybko zdjęto z anteny. Została prezenterką Dwójki, ale ktoś postanowił skreślić ją z grafika dyżurów... Jej droga to przebijanie się, przez "ale". Samodzielność i niezależność? Tak. Jednak w tyle głowy wciąż wpływ znanego ojca i rodzinnych zasad. Telewizyjna niepodległość? Tak, ale w granicach wyznaczonych przez charyzmatyczną szefową Ninę Terentiew. Kariera w Polsacie? Bez wątpienia. Jednak tęsknota za byciem na wizji, prowadzeniem własnego programu. Ciągle coś, co trzeba przewalczyć, udowodnić. "Moja wizja" to zapis tej drogi i dowód, że Agata to przypadek szczególny.(http://www.empik.com/moja-wizja-mlynarska-agata-litorowicz-siegert-agnieszka,p1136198179,ksiazka-p)

Doświadczenie autorów publikacji w zakresie cyberbezpieczeństwa umożliwia perspektywiczne spojrzenie z różnych stron na temat cyberprzestrzeni i czyhających tam niebezpieczeństw dla człowieka. Wielość poruszonych tematów pozwala poznać i zrozumieć współczesne i przyszłe wyzwania w tej dziedzinie. Książka wskazuje, że zarówno poszczególne rządy uzbrojone w najnowocześniejsza technologię, jak i specjalistów z cyberbezpieczeństwa, są tak samo podatne na zagrożenia i bezbronne jak zwykli użytkownicy...(https://aros.pl/ksiazka/cyberbezpieczenstwo-dzieci-i-mlodziezy-realny-i-wirtualny-problem-polityki-bezpieczenstwa)

Drugi tom agatologicznego (gr. agathón = dobro) cyklu wydawniczego pt. "Dobro i zło w wychowaniu dziecka" – wieloautorską publikację pedagogiczną, podnoszącą wartość mądrej edukacji ku dobru, a przeciw złu w różnych dziedzinach i przestrzeniach wychowania. Tom niniejszy, zatytułowany "Przeciw złu", został poświęcony, w odróżnieniu od tomu pierwszego, tym właśnie dylematom utylitarystyczno-pragmatycznego i metafizycznego wymiaru dobra i zła. Znajduje to swój wyraz już w jego strukturze – trychotomicznym podziale formalnym. Pierwsza z trzech części zawiera przyczynki do refleksji nad dobrem przyjemnym, czyli Bonum delectabile, druga obejmuje teksty na temat postaci dobra pożytecznego, Bonum utile, część trzecia zaś – Contra malo – odnosi się do zła, czy raczej do sprzeciwu wobec istnienia zła. Tytułowa apostrofa "przeciw złu" wyznacza właściwie pedagogiczne credo całego tomu drugiego...(http://www.empik.com/dobro-i-zlo-w-wychowaniu-dziecka-tom-2-przeciw-zlu-muchacka-bozena-glazewski-michal,p1184621030,ksiazka-p)

Dynamika wolności mediów na świecie to przekrojowa analiza stanu wolności mediów na świecie i jej związków z polityką poszczególnych państw, ich sytuacją wewnętrzną i konfliktami zbrojnymi, które się w nich rozgrywają. W odróżnieniu od innych prac podejmujących tematykę wolności mediów książka traktuje ten temat z perspektywy empirycznej. Autorka opiera swoje badania na danych rozpoznawalnych organizacji międzynarodowych, takich jak Freedom House czy Reporterzy bez Granic, porównując uzyskane przez nie wyniki i zestawiając je z licznymi globalnymi wskaźnikami politycznymi. Dzięki temu możliwe stało się wskazanie wielu zależności zachodzących między sytuacją wewnętrzną i międzynarodową poszczególnych państw a stanem wolności ich mediów. Publikacja z pewnością zainteresuje zarówno medioznawców, jak i politologów oraz socjologów. Czytelnik znajdzie w niej nie tylko wyniki badań i ciekawe wnioski autorki, lecz także przegląd dotychczasowych badań dotyczących wolności słowa. Przedstawiona w przystępny sposób warstwa teoretyczna i metodologiczna zagadnienia wolności mediów przyda się również studentom dziennikarstwa i komunikacji społecznej, służąc im za kompendium wiedzy oraz inspirację do dalszych badań...(https://aros.pl/ksiazka/dynamika-wolnosci-mediow-na-swiecie)

"Dziennik rosyjski" Anny Politkowskiej jest ostatnią książką nieustraszonej dziennikarki, którą ukończyła tuż przed śmiercią. To wnikliwy, intymny zapis życia w Rosji, obejmujący okres od wyborów parlamentarnych w grudniu 2003 roku do ponurego lata 2005 roku, kiedy naród wciąż jeszcze otrząsał się z okropności oblężenia szkoły w Biesłanie. Autorka odważyła się powiedzieć prawdę o zniszczeniu kraju pod rządami Władimira Putina - prawdę jeszcze bardziej dosadną po jej tragicznej śmierci w zamachu. Akcja zaczyna się w momencie wyborów do Dumy Państwowej, w których partie demokratyczne poniosły porażkę, czego konsekwencją była pewna reelekcja Władimira Putina na prezydenta. Autorka odsłania kulisy władzy: tajemnicze zamachy terrorystyczne, niewyjaśnione zabójstwa i porwania, okrucieństwa w armii. Z bólem dostrzega bierność społeczeństwa, które zrozpaczone narastającymi problemami bytowymi, z obojętnością godzi się na ograniczanie swobód obywatelskich. Czytelnik przeżyje prawdziwy szok, zagłębiając się w niezwykle emocjonalne i plastyczne obrazy z życia współczesnych Rosjan. Politkowska ukazuje społeczeństwo zdławione przez cynizm i korupcję. Opisuje, jak Putin neutralizuje lub więzi swoich przeciwników, cenzuruje prasę i okłamuje opinię publiczną. W tym ciemiężonym kraju wolność człowieka jest ograniczana z każdym dniem...(https://lenaczyta.pl/Dziennik-rosyjski-p368628)

"Facebook. Oblicza i dylematy" to książka o „imperium przyjaciół czyniącym świat lepszym”, platformie łączącej ludzi, ale i nietransparentnej korporacji wykorzystującej pracę dwóch miliardów użytkowników w biznesowych celach. Traktujemy Facebook jako wielowymiarowy fenomen, komunikacyjną platformę relacji, prawdziwych i fałszywych „społeczności”, korporację wykorzystującą monopolistyczną pozycję, demiurga relacji z tradycyjnymi mediami i naturalne środowisko polskich millenialsów. Jest on organizacją atrofii różnic między ludźmi i nieludźmi, a także platformą rozpatrywaną w kategoriach procesowego algorytmu, mediatora relacji międzyludzkich, agregacji wiedzy (także fałszywej, nazywanej modnie postprawdą) i układów odniesienia, które mogą być systemami wartości – relacji ludzi i algorytmu dalekiego od doskonałości, nieskutecznego choćby w konfrontacji z farmami lajków. Facebook to lustro pozwalające użytkownikom odgrywać role, tworzyć własne biografie, serwis-dziennik prawdy i fikcji – środowisko translacji wartości. Książka została wydana przy współpracy z Radiem Koszalin...(http://www.empik.com/facebook-oblicza-i-dylematy-kreft-jan,p1186435233,ksiazka-p)

„Facebook jest niewątpliwie jednym z najbardziej intrygujących portali społecznościowych, dostępnym dla niespotykanego dotąd w dziejach ogromnego grona użytkowników. Autor wnikliwie przeanalizował większość aspektów dotychczasowej obecności portalu w sieci, z dużą znajomością rzeczy i spraw, opisując nie tylko genezę jego powstania, ale także kontekst historyczny otoczenia sieciowego w innych częściach świata. Książka jest logicznie skonstruowana i dostatecznie mocno obudowana źródłami obcymi i krajowymi. To wszystko sprawia, że można ją uznać za dobrą, rzetelną i solidną pracę medioznawczo-politologiczną. W publikacji znajdziemy wiele cennych, porządkujących informacji, precyzyjnie ukazujących i dobrze dokumentujących szczególną pozycję Facebooka w internecie wśród jego użytkowników. Dlatego też chwalę zamysł Autora, który zdecydował się podjąć trud zbadania tego dosyć nowego i dynamicznie rozwijającego się zjawiska we współczesnej komunikacji społecznej”...(https://aros.pl/ksiazka/facebook-od-portalu-spolecznosciowego-do-narzedzia-polityki)

Niniejsza książka stanowi próbę rozpoznania oraz interdyscyplinarnego, wolnego od stereotypów opisania dydaktycznego potencjału mediów społecznościowych. Znalazły się tu głosy zarówno cenionych badaczy polskich i zagranicznych (dydaktyków literatury, językoznawców, psychologów, socjologów, medioznawców, kulturoznawców), jak i nauczycieli praktyków, studentów, wreszcie – samych uczniów, które stanowiły podstawę do namysłu nad obecnością nowych mediów w edukacji polonistycznej. Publikacja oprócz teoretycznego opisu zagadnienia prezentuje sposoby wykorzystywania mediów społecznościowych na lekcjach literackich (m.in. metoda dramy online) oraz omawiania najnowszej literatury dla dzieci i młodzieży, w której nowoczesne technologie odgrywają znaczącą rolę...(https://www.empik.com/edukacja-nauczycielska-polonisty-facebook-w-szkolnej-lawce-kulig-kozlowska-agnieszka,p1178111143,ksiazka-p)

To jest książka o codziennym projektowaniu i zwykłej architekturze. Trochę też o życiu. Autor zabiera nas na spacer po warszawskim Grochowie. Zagląda do swojej dawnej szkoły podstawowej. Włóczy się po bliższej i dalszej okolicy. Obserwuje pracę grupy projektowej Centrala. Dociera też do Dessau (gdzie przeżywa pewne rozczarowanie). Zaprasza do swojej pracowni. Opowiada o niepowodzeniach, porażkach, komicznych sytuacjach. Ale także o spotkaniach i o ludziach, dzięki którym ten fach bywa taki fajny. Przeczytamy o tym, co łączy design z literaturą. Poznamy opowieści o zgubnych skutkach nadużywania wykrzykników, ambiwalentnym uroku piktogramów i burzliwych związkach typografii z rewolucją. Przyglądając się estetyce transparentów, dowiemy się, dlaczego bunty społeczne tak bardzo potrzebują odpowiedniego designu. Gościnne występy zbierają niektóre wykłady Marcina Wichy dla studentek i studentów uczelni artystycznych oraz teksty o projektowaniu publikowane w prasie...(https://lenaczyta.pl/Goscinne-wystepy-p452206)

Zjawisko hejtu zbadali badacze wielu specjalności: kulturoznawcy, literaturoznawcy, medioznawcy, socjologowie, psychologowie, filozofowie, politolodzy oraz badacze prawa. Dzięki multidyscyplinarnej perspektywie czytelnik może się dowiedzieć o hejcie rzeczy, o których nie miał pojęcia, choć wydawałoby się, że jest to zjawisko każdemu dobrze znane, proste i nie wymagające głębokich analiz. A jednak ta książka pokazuje, że jest inaczej. Pokazuje, jak mało możemy wiedzieć o zjawisku, które dobrze znamy. I jak dużo musimy się jeszcze nauczyć. - prof. dr hab. Paweł Łuków, kierownik Zakładu Etyki UW, redaktor naczelny czasopisma "Etyka" Wiele dotychczas napisano o sztuce miłości, niewiele natomiast o sztuce nienawiści. Oczywiście zawsze można zadać pytanie, czy to jest sztuka. Hejterstwo bowiem zalewa nas zewsząd i każe myśleć raczej o miernocie, aniżeli o elitarności sztuki. Monografia młodych adeptów nauki jest świeżym spojrzeniem na nowe zjawisko kulturowe. - prof. dr hab. Jarosław Płuciennik...(https://aros.pl/ksiazka/hejterstwo-nowa-praktyka-kulturowa)

Radio Maryja ma raptem pół miliona słuchaczy, lecz wpływ Rydzyka na Polskę jest o wiele większy. „Ojcze Dyrektorze, bez ciebie nie byłoby tego zwycięstwa!” ogłosił Jarosław Kaczyński po wygranej PiS w wyborach w 2015 roku. Szeregowy redemptorysta, mieszkający w skromnej klasztornej celi, zakulisowo steruje premierami i ministrami kolejnego rządu prawicy. Włada siecią fundacji, instytutów, spółek i szkół, ma telefonię komórkową, odnoszącą sukcesy wytwórnię filmową i własne media. Poza Radiem Maryja i TV Trwam kontroluje m.in. „Nasz Dziennik”, miesięcznik „W Naszej Rodzinie”, telewizję internetową Tilma, internetowe radio SIM i liczne portale. Kapłan buduje też na potęgę. W Toruniu powstaje coś, co nazywa Republiką Maryjną, stoją już kampus studencki i świątynia (nie mniej pompatyczna, niż Licheń). Ćwierć miliarda złotych państwowych subwencji przeznaczył na gigantyczne muzeum Jana Pawła II i park upamiętniający 40 tysięcy Polaków ratujących Żydów. W planach ma aquapark, hotel i uzdrowisko termalne, które może objąć jedną czwartą miasta. Jak nieśmiały chłopak z Olkusza został magnatem medialnym, który stawia warunki politykom? Jak ktoś, kto z trudem zdał maturę, stał się doktorem, rektorem, autorem książek i mentorem profesorów? W 1991 roku przemycał zwitek niemieckich marek ukryty w używanym audi 80, jakim cudem dziś zalicza się do setki najbogatszych Polaków? Co ojciec Rydzyk je? Co czyta? Kogo uwielbia? Czego się obawia? Z kim i z czym walczy? I dokąd to wszystko zmierza?...(https://aros.pl/ksiazka/imperator-sekrety-ojca-rydzyka)

Infomorfoza jest niekwestionowanym faktem społecznym. To proces, który prezentuje wewnętrzną dynamikę, jest otwarty, ukazuje znaczenie wielu nowych elementów (np. komercjalizacji internetu, geografii przepływu informacji, kurczącego się pola wolności i zwiększającego się zakresu kontroli w internecie), a także mechanizmów dotychczas badawczo nierozpoznanych, niezdiagnozowanych. Bezdyskusyjnie wymaga on pogłębionego oglądu badawczego, co w recenzowanej pracy zostało zrealizowane w stopniu zaawansowanym i wysoce zadowalającym z naukowego punktu widzenia”. - z recenzji prof. dr hab. Teresy Sasińskiej-Klas Książka Marii Nowina Konopki stanowi, w moim przekonaniu, udaną próbę odpowiedzi na pytania o charakter i konsekwencje transformacji nowych mediów, dokonywanej w drodze procesów zarządzania informacją. Pracę uznać należy za istotne i niezwykle cenne źródło informacji dla osób zajmujących się problematyką nowych mediów, komunikowania oraz dla tych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę na temat najważniejszych wyzwań i aktualnych problemów związanych z procesami zarządzania informacją. - z recenzji dr hab. Magdaleny Musiał-Karg, prof. UAM...(https://aros.pl/ksiazka/infomorfoza-zarzadzanie-informacja-w-nowych-mediach)

Delfiny i papugi mówią do siebie po imieniu, nietoperze lubią plotkować, dziwogony żałobne naśladują wołania drapieżników, by odstraszyć inne zwierzęta i ukraść im kolację, a w pieśniach wielu ptaków i we wzorach na skórze kałamarnic można odnaleźć struktury gramatyczne. Nieświszczuki ze szczegółami opisują intruzów: ich rozmiar, kształt, prędkość, z jaką się poruszają. Słonie w niewoli z czasem zaczynają używać ludzkich słów, żeby komunikować się z ludźmi, a te żyjące na wolności mają na człowieka własne określenie. Humbaki śpiewają pieśni miłosne, trwające nawet dwadzieścia godzin. To nie są wyjątki – większość zwierząt stadnych rozwinęło pełen niuansów system komunikacji: posługują się zapachami, dźwiękami, ruchami czy kolorami. Dziś, dzięki technologii cyfrowej, naukowcy mogą nie tylko mapować i interpretować dźwięki wielu gatunków zwierząt, lecz także na nie odpowiadać. Ale biolodzy i etolodzy dopiero zaczynają rozumieć znaczenie tych niezwykłych sygnałów. Eva Meijer wprowadza w ten fascynujący świat komunikacji...(https://aros.pl/produkt/jezyki-zwierzat-2)

Kiedy w filharmonii trwa bożonarodzeniowy koncert, w mieszkaniu kilka ulic dalej Sławka ratuje życie wiolonczelistce Alicji. Alicja niechętnie dzieli się bolesnymi wspomnieniami, Sławka jest więc zmuszona sama zanurzyć się w jej przeszłości. Koneser muzyki klasycznej, miętowych czekoladek i pięknych kobiet – maestro Jerzy Majer – jest u szczytu kariery. I właśnie wtedy wybucha skandal. Oskarżenie przeciwko niemu nie pozostaje bez wpływu na całą rodzinę. Grażyna robi wszystko, żeby bronić dobrego imienia męża. Dorosłe już dzieci pierwszy raz mają sposobność lepiej się poznać i całkiem dobrze się bawią, łamiąc przy okazji prawo. Sprawą żyją wszystkie dzienniki i portale internetowe w kraju. Proces wydaje się nieuchronny. Jednak im bardziej się zbliża, tym więcej wątpliwości mają te osoby, które wcześniej były pewne swojego stanowiska. Czy maestro znów stanie na scenie? Jaki sekret skrywa Alicja? Jak daleko posunie się Grażyna, żeby chronić rodzinę?...(https://aros.pl/produkt/maestro-2)

Przygotujcie się na największy show Kuby Wojewódzkiego. L’enfant terrible polskiego show biznesu. O jego medialnej osobowości powstały już prace naukowe, a typowa dla niego bezczelność stała się telewizyjną dyscypliną olimpijską. Pogromca osobowości płaskich i bez charakteru. Wyznawca zasady, że przeginanie pały to takie samo prawo obywatelskie jak udział w wyborach. Bohater kultury pop, gość z krainy próżności. Od dziecka lubił szokować, a rzeczywistość dawała mu do zabawy niezbędne gadżety i okoliczności. Chciał zostać aktorem, ale znawcy sceny prognozowali mu rolę halabardnika albo aktora grającego kroki za sceną. Został więc królem błaznów. Jego autobiografia to skarbnica błyskotliwych bon motów, genialnych ripost, ciętych komentarzy. Kronika medialnego żywota, którego intensywnością można spokojnie obdzielić kilku celebrytów, a gażą za odcinek talk show wykarmić powiat. To też opowieść człowieka zasmuconego kondycją myślenia społeczeństwa, które głowy używa głównie do potakiwania. Człowiek-kameleon, właściciel ego widocznego z kosmosu, genialny publicysta, człowiek instytucja, ojciec chrzestny i grabarz wielu karier. Kim jest Kuba Wojewódzki? Bezczelna, irytująca i bulwersująca – najlepsza autobiografia celebryty. Kuba Wojewódzki. Urodził się w 1963 r. W tym samym roku utworzono Zalew Zegrzyński. Dziennikarz, aktor, pisarz praworęczny. W dzieciństwie wyglądał tak, jakby go rodzice kupili na wyprzedaży garażowej. Ma wszystkie zalety, których nie chciał oraz wady, do których się przyzwyczaił. Ironista z zawodu, prześmiewca z powołania. Jego poczucie humoru smakuje jak rosyjskie pestycydy. Specjalista od cudzych porażek. Ma tak przerośnięte ego, że w kinie zasiada na trzech miejscach jednocześnie. Pracował we wszystkich najważniejszych telewizjach, bo chciał. Nie pracował we wszystkich najważniejszych stacjach radiowych, bo nie chciał. Wybierany na różne stanowiska w różnych mediach. Posiadacz legendarnej fryzury sprawiającej wrażenie, jakby codziennie majstrował przy wysokim napięciu. Alkoholik lub jak wolą inni, całoroczny degustator. Był jurorem we wszystkich możliwych programach z jurorami. Mistrz świata w seksie przedmałżeńskim. Czasami sprawia wrażenie, jakby nie miał bezpośredniego połączenia między mózgiem a językiem. Mówi w pięciu językach, niestety nie jest w stanie porozumieć się w żadnym z nich. Jedyne ćwiczenia, jakie uprawia, to liczenie pieniędzy. Z zawodu kawaler. Mieszka w Warszawie...(https://aros.pl/ksiazka/kuba-wojewodzki-nieautoryzowana-autobiografia)

Każdy twój ruch w sieci jest monitorowany i zapisywany, a twoja prywatność nieustannie zagrożona. Potężne korporacje oraz rządy chcą wiedzieć, co robisz, i odpowiednio to wykorzystać. Prywatność to dziś luksus, na który niewielu z nas może sobie pozwolić. Kevin Mitnick uczy sztuki bycia niewidzialnym w sieci, dzięki której będziesz mógł chronić siebie i swoje rodziny. Stwórz odporne na złamanie hasło. Dowiedz się, czego nie należy robić na biurowym komputerze, drukarce czy innym urządzeniu firmowym. Naucz się rozpoznawać zainfekowane e-maile i ataki phishingowe. Zabezpiecz dostęp do swojego komputera, telefonu, routera, a nawet drukarki. Naucz się bezpiecznie korzystać z otwartych sieci Wi-Fi w miejscach publicznych. Skorzystaj z zaawansowanych technik umożliwiających zachowanie maksymalnej anonimowości w sieci.(http://www.empik.com/niewidzialny-w-sieci-sztuka-zacierania-sladow-mitnick-kevin-vamosi-robert,p1143722354,ksiazka-p)

Publikacja podejmuje istotne zagadnienia odnoszące się do obywatela, jego miejsca i roli, jaką odgrywa czy też może odgrywać w Internecie. Książka podzielona jest na cztery części, w których poszczególni autorzy analizują zjawiska cyberwojny, cyberreligii, cybermanipulacji oraz cybertwórczości. To z nimi w szybko zmieniającym się świecie coraz częściej spotyka się współczesny człowiek. Doświadcza ich w sposób bezpośredni, serfując w sieci, lub dowiaduje się o nich z kanałów medialnych. Niezwykle istotne jest to, aby te zmieniające się procesy obserwować, analizować, odpowiednio nazywać, poddawać naukowej refleksji i o nich informować obywateli. Autorzy poszczególnych tekstów w ciekawy sposób zwracają uwagę na to, jak łatwo można wykorzystywać do rozmaitych, tzn. i pozytywnych, i negatywnych celów narzędzie, jakim od lat jest internet. Medium to ma niezwykle dużą siłę oddziaływania, zwłaszcza na ludzi młodych, dlatego konieczne jest prowadzenie badań cyberprzestrzeni zarówno pod kontem możliwości wykorzystania jej do działań wojennych, jak i propagowania nowych ruchów religijnych. Działania podejmowane w cyberprzestrzeni mają bowiem duże przełożenie na prawdziwe życie. Sprawne wykorzystywanie sieci daje potencjał do tego, by wpływać na wiele obszarów życia jego użytkowników Książka może być pomocą dla nauczycieli, katechetów oraz dla studentów dziennikarstwa i kierunków pokrewnych. Dla każdego, kto sięgnie po tę pozycję, może stanowić pomoc w refleksji nad byciem odpowiedzialnym użytkownikiem i twórcą treści w przestrzeni, jaką jest Internet...(https://www.empik.com/obywatel-w-internecie-opracowanie-zbiorowe,p1183374719,ksiazka-p)

Książka stanowi kompendium podstawowej wiedzy związanej z psychologią mediów. Przedstawia jej umiejscowienie na tle innych subdyscyplin psychologii oraz filmoznawstwa, medioznawstwa i komunikologii (nauki o mediach i komunikowaniu), genezę powstania, zakres i przedmiot zainteresowań, jak również wykorzystywane metody badawcze. To czyni z psychologii mediów dyscyplinę hybrydyczną, która obejmuje cztery sfery: metodologię (M), etykę (E), teorię (T) i aplikację (w sumie: META); pretenduje ona do roli psychologii zintegrowanej, która w ramach spójnego systemu teoretycznego łączy wiedzę z wymienionych powyżej dyscyplin i subdyscyplin. Ów hybrydyczny charakter powoduje, że zagadnienia psychologiczne są prezentowane w ramie medialnej i na odwrót, po to, by w pełni pokazać specyfikę tej relatywnie nowej subdyscypliny psychologii. Zamieszczone w każdym rozdziale przypisy dolne oraz tzw. literatura rozszerzająca są adresowane do Czytelników, którzy mieliby ochotę pogłębić przedstawioną w książce wiedzę źródłową. Podręcznik bowiem ze swej natury narzuca autorowi pewne ograniczenia związane z możliwie syntetycznym i uproszczonym sposobem prezentowania opisywanych zagadnień, ale powinien oferować wskazówki do indywidualnych poszukiwań, zorientowanych na określone zainteresowania.(https://bonito.pl/k-1599758-psychologia-mediow-i-komunikowania)

Mocny i wzruszająco szczery pamiętnik z okresu powrotu do normalnego życia. Nigdy dotąd nie interesowałam się swoim zdrowiem. Bardzo chcę żyć długo i w zdrowiu. Odkryłam, że życie jest cudowne. Ta książka to poruszająca kronika z rocznego pobytu w zamkniętym zakładzie odwykowym. Katarzyna Nowak, pisarka i dziennikarka, szczerze i wprost mówi o 18 latach swojego uzależnienia od alkoholu, narkotyków, środków nasennych i o swojej dysfunkcyjnej, choć kochającej się rodzinie. O długim procesie szukania pomocy u psychiatrów i o trudnej, ale przełomowej decyzji, kiedy w końcu sama dobrowolnie poddała się drakońskiej terapii odwykowej. Opisuje swój bunt i początkową niewiarę w sens tego, co słyszy od psychologów i innych pacjentów. Z czasem jednak zaczyna rozumieć przyczyny swoich zaburzeń, poznaje lepiej samą siebie, zaczyna wyrównywać rachunki ze światem, z rodziną. Ostatecznie udaje się jej odzyskać chęć do życia i zaczyna się nim cieszyć. Autorka nie uwodzi czytelników, nie udaje nikogo innego, niż jest, nie ukrywa swoich upadków i wad. Suchy, pozbawiony ozdobników zapis jej szpitalnej codzienności budzi z jednej strony grozę i zdziwienie, jak można tak nisko upaść, a z drugiej sympatię i szacunek do bohaterki, która jako jedna z czterech osób kończy roczny odwyk! Ta książka pomaga uwierzyć, że warto walczyć o siebie i można życiu przywrócić utracony sens...(http://www.empik.com/rok-na-odwyku-nowak-katarzyna-t,p1183758212,ksiazka-p)

Fałszywe terapie. Szkodliwe leki. Kłamliwe statystyki. Oszustwa farmaceutycznych koncernów. Dr Ben Goldacre w swojej kolumnie na łamach „Guardiana” od lat demaskuje manipulacje podejrzanymi danymi medycznymi i pseudomedyczne metody leczenia, odkrywa ponure tajemnice stojące za praktykami producentów leków, bierze pod lupę medyczne mistyfikacje, np. tę rozpętaną wokół szczepionki trójskładnikowej MMR, a także analizuje robiące wodę z mózgu reklamy kosmetyków, akupunkturę i homeopatię, witaminy i wywołujący wśród społeczeństwa poruszenie temat „toksyn”. Ta pełna goryczy i sarkazmu, choć przy tym przezabawna, książka, stanowiąca plon jego wieloletniego śledztwa dziennikarskiego, jest niezwykle fascynującą i otrzeźwiającą podróżą po obszarze szkodliwej niby-medycyny, którą codziennie karmią nas przeróżne media i pozujący na autorytety szarlatani...(https://aros.pl/ksiazka/szkodliwa-medycyna)