To, co dawniej wydawało się niewykonalne - jak przeczytanie kilkuset stron w ciągu godziny czy nauczenie się obcego języka w miesiąc - dziś okazuje się możliwe. Co więcej, mnóstwo ludzi już korzysta z tych umiejętności w praktyce. Każdy może je zdobyć w stosunkowo krótkim czasie, opanowując...(http://merlin.pl/Rewolucja-w-uczeniu_Gordon-Dryden-Jeannette-Vos/browse/product/1,337781.html)

Czy możemy pomóc dzieciom wzmocnić zdolności do samoregulacji, aby czas spędzany w szkole był optymalny dla ich rozwoju? Stuart Shanker, ekspert od samoregulacji, przekonuje, że nauczyciele mają niezwykłą moc pomagania uczniom w nauce tej umiejętności. W książce objaśnia pięć obszarów samoregulacji – czym są, jak działają, jak przejawiają się w szkole oraz co możemy zrobić, żeby wzmocnić uczniów w każdym z nich...(https://aros.pl/ksiazka/samoregulacja-w-szkole-self-reg-spokoj-koncentracja-i-nauka)

W czasie szkoleń i wszelkiego typu nauki najistotniejsza jest dobra współpraca między uczącym a uczestnikami zajęć. Aby ją osiągnąć, trzeba przede wszystkim mieć świadomość tego, czym są szkolenia, i umieć je odnieść do koncepcji szeroko rozumianej edukacji dorosłych...(http://www.empik.com/szkolenia-jak-je-prowadzic-by-laguna-mariola,338046,ksiazka-p)

Dlaczego uczniowie się rozpraszają? Czy dziewczynki uczą się szybciej? Jak zapamiętujemy informacje? Czy dzieci potrzebują rówieśników? Dlaczego gwiazdor kinowy staje się autorytetem, a nauczyciel nie? Memy są genami kultury. Ich przykładami są idee, melodie, plotki, teorie naukowe czy elementy programu nauczania. Marek Kaczmarzyk w swojej najnowszej książce wyjaśnia, w jaki sposób memy przenoszą się między umysłami oraz jakie ma to znaczenie dla uczenia się i rozwoju dziecka.(https://www.empik.com/szkola-memow-w-strone-dydaktyki-ewolucyjnej-kaczmarzyk-marek,p1216531708,ksiazka-p)

Książka skierowana jest do osób uczących się. Jest poradnikiem, który ma pomóc w efektywnym uczeniu się i zdawaniu wszelkich egzaminów. Poszczególne rozdziały mówią o tym, jak ważna w procesie nauki jest koncentracja, miejsce pracy, przyjazna atmosfera. Podpowiadają, jak pracować nad odpowiednią motywacją. Pomagają określić typ uczenia się, indywidualny biorytm i odpowiednio zaplanować cały proces. Podręcznik proponuje także pomocne techniki relaksacyjne, podkreśla rolę snu i ogólnie odpoczynku. Szeroko omawiana jest pamięć - jej rodzaje, działanie i metody, które pomagają w zapamiętywaniu różnorodnych treści. Znajdziemy tu praktyczne sposoby, które możemy z powodzeniem wykorzystać do różnych egzaminów - m.in. mapy myśli, fiszki, plakaty. Po lekturze strategie uczenia się, nauka czynna i bierna nie są już dla nas tylko naukowymi pojęciami - potrafimy je wykorzystać przygotowując się do egzaminów. Poznajemy kreatywne metody nauki (np. clustering). Dowiadujemy się także kiedy lepiej sprawdza się nauka indywidualna, a kiedy w grupie. I wreszcie sam egzamin - jak dobrze wypaść przed komisją, jak istotny jest wygląd i odpowiedni strój, jak walczyć ze stresem egzaminacyjnym i co, jeśli mimo wszystko się nie uda - to wszystko znajdziemy w ostatnim rozdziale. Liczne przykłady i ćwiczenia pomagają w zrozumieniu i przyswojeniu sobie przedstawianych technik. Rady, tabelki i podsumowania pozwalają usystematyzować zawartą w książce wiedzę i zastosować ją w praktyce.(http://www.empik.com/techniki-uczenia-sie-jak-efektywnie-przyswaiac-wiedze-opracowanie-zbiorowe,p1128326555,ksiazka-p)

Książka Ewy Przybylskiej i Danuty Wajsprych to systematyczne przedstawienie różnych sposobów rozumienia procesów uczenia się w rodzinie i próba odpowiedzi na pytanie o zadania edukacyjne jakie ma, może i powinna mieć rodzina w kontekście procesów uczenia się przez całe życie. Autorki przyglądają się dzieciństwu i młodości z perspektywy dorosłości, szczególną uwagę poświęcając kategorii codzienności. Treść książki rozpięta jest między pedagogiką społeczną, pedagogiką rodziny i andragogiką. Ze szczególną wrażliwością akcentowane jest uczenie się nieformalne w rodzinie, ponieważ żaden postulat oświatowy nie jest artykułowany tak nieustępliwie, jak ten, że człowiek winien uczyć się w każdym wieku, na każdym etapie życia, od najmłodszych lat po sędziwą starość. Książka składa się z miniatur andragogicznych dotyczących m.in. wybranych teorii społecznych w badaniach nad rodziną i ich zastosowania empirycznego, ekskursów o edukacji formalnej (technologicznej), nieformalnej (krytycznej) i pozaformalnej (humanistycznej). Zaletą książki jest „obrazowanie", zaczerpnięte z historii, literatury, sztuki, co w przypadku pracy mającej ambicje również dydaktyczne, ułatwi zapewne przyswajanie tego, co Autorki miały do powiedzenia o złożonych procesach uczenia się. Adresatami książki są studenci, młodzi badacze, początkujący adepci nauki, ale i „pedagogizujący" rodzice oraz nauczyciele wrażliwi na biograficzny los ucznia, a także wszyscy, którym bliskie jest myślenie o rzeczywistości edukacyjnej z perspektywy systemu znaczeń wyniesionego z przestrzeni życia rodzinnego. Książka jest śmiałym przekrojem problematyki uczenia się w rodzinie w toku pełnego cyklu życia wszystkich jej członków, podjętej z wielu perspektyw: teorii, badań empirycznych, andragogicznych praktyk akademickich (udanych i katastrofalnych), wzorów zagranicznych skonfrontowanych z polskimi. Książka jest napisana tak, by mogły ją czytać szerokie kręgi odbiorców, od akademików i studentów, do rodziców czytających książki i myślących o wychowaniu swoich małych, większych i dużych dzieci. Podział książki zachęca do jej czytania w niedużych porcjach, a na dodatek Autorki zachęcają też do jej czytania niekoniecznie liniowego, lecz w dowolnym wyborze fragmentów. Taki warsztat pisarski odbiega od typowego nudziarstwa akademickiego i od napuszonego uwznioślania w „pedagogizacji" rodziców. Może to być zatem książka naprawdę szeroko czytana. Z opinii recenzenta prof. zw. dra hab. Kazimierza Zbigniewa Kwiecińskiego, członka rzeczywistego PAN

Czy chcielibyście być uczniami we własnych klasach? Czy Was samych wciągnąłby sposób, w jaki przekazujecie wiedzę? A może tak samo z utęsknieniem czekacie na koniec lekcji jak Wasi słuchacze znudzeni tematem? Pernille Ripp w książce "Uczyć się z pasją. Jak sprawić, by uczenie się było fascynującą podróżą" pokazuje początkującym oraz doświadczonym nauczycielom, jak przekształcić swoje klasy w miejsca przyjazne i sprzyjające twórczej pracy, w których uczniowie współdecydują o procesie nauczania. Proponuje wprowadzenie fundamentalnych zmian w funkcjonowaniu klasy, dzięki którym nauka z frustrującego obowiązku zmieni się w podniecające wyzwanie. Autorka odwołuje się w publikacji do swoich doświadczeń uczennicy, nauczycielki i matki. Otwarcie opisuje przemianę, którą sama przeszła, i dokładnie pokazuje, na czym polegają codzienne zmagania każdego pedagoga. I chociaż jest to książka dla wszystkich uczestników szkolnego życia, szczególnie skorzystają z niej właśnie nauczyciele, którzy stając każdego dnia przed swymi uczniami, próbują przekazywać wiedzę w sposób angażujący i pełen uwagi...(http://www.empik.com/uczyc-sie-z-pasja-jak-sprawic-by-uczenie-sie-bylo-fascynujaca-podroza-ripp-pernille,p1148244602,ksiazka-p)